Een speciaal nummer van Charlie Hebdo is net uit. Het is een herdenking van het drama een jaar geleden. Het verhaal en de visie van de overlevenden op het gebeurde. Een aanrader. Er zijn nog steeds genoeg idioten die het ziekelijk gedachtengoed van Daesh verder uitvoeren. Aloha Akbar! schrijft Charlie Hebdo.
Wim van Rooy kreeg in de uitzending van 1 november van Buitenhof de gelegenheid om zijn weerzin tegen de islam te verkondigen bij het verschijnen van zijn boek, Waarover men niet spreekt, bezonken gedachten over postmodernisme, Europa, islam.
Het is een dik boek, een erudiet boek, maar het is wel geschreven door een aartsreactionair, iemand die terug wil naar een toestand in het verleden die volgens hem zoveel beter was. Het is prettig om een boek in handen te hebben geschreven door iemand die zijn vakliteratuur kent en een degelijke opleiding heeft genoten. Maar het etaleren van kennis op allerlei gebied is nog geen garantie voor een eerlijk boek. De honnête homme van vandaag heeft weinig van doen met een betrouwbaar mens. Politieke correctheid en politieke incorrectheid kunnen net zo goed allebei verwerpelijk zijn.
Wim van Rooy ‘wil de wereld echt niet verbeteren’, zijn boek is in feite niet alleen een aanval op de islam maar vooral op alles wat links en groen is. Ambitie heeft hij wel. En meteen trekt hij fel van leer tegen het communisme. Nou dacht ik dat het communisme in de hele wereld zo goed als uitgestorven is en enkel nog in naam bestaat. Maar het komt van Rooy goed van pas om te pas en te onpas te kankeren over het communisme, dat zoveel propaganda verkondigde over vrede maar zo suggereert van Rooy, helemaal niet vredelievend was. Daarmee gaat hij al flink kort door de bocht. Als er ooit een ideologie bestond die de vrede over de hele wereld aantastte dan was (en is) het wel het kapitalisme van het westen. Van Rooy beweert keihard dat het hem om de waarheid gaat. Dat was ook de kop van de Pravda. Van Rooy is dus zeer propagandistisch bezig. Van Rooy noemt zich ‘een atheïst met een groot hart voor het christendom en jodendom’. Daar kunnen we ook een boekje over opendoen. Het christendom was ook niet mals tegenover andersdenkenden, en ook vandaag de dag is het behoorlijk reactionair, discriminerend en vol met wantoestanden. Het Amerikaanse christendom is al helemaal van god los. Het jodendom van vandaag in Israël kun je ook niet erg tolerant noemen als je ziet wat er in Palestina gebeurt.
Daar komt de aap al uit de mouw. Die andere waarheid weigert van Rooy te zien. Hij schiet al gauw zijn doel, het wijzen op de misbruiken en wantoestanden in de islam, grootsprakerig voorbij, waarbij hijzelf in de val van de overdreven propaganda en de leugen trapt. Zeker, ‘links’ heeft zich veel te verwijten. Maar de PvdA kun je niet meer socialistisch noemen; de PvdA staat aan de kant van het neoliberalisme; de PvdA is niet links meer. Toch houdt van Rooy vast aan zijn vastgeroeste terminologie die niet meer overkomt met de werkelijkheid.
Van Rooy heeft wel gelijk als hij protesteert tegen het verdoezelen van onprettige ontwikkelingen en de uitwassen van de islam door de gevestigde partijen. Maar daar is geen brallerig en over het paard getild boek als dit voor nodig. De schrijver zit nog vast in zijn ouderwets idee van christendom en jodendom, van links en rechts, en gebruikt zijn tirade tegen de islam, de fundamentalistische islam om de westerse maatschappij aan te vallen die hij godbetert zo links vindt. Maar hij wil de wereld niet verbeteren. Dus hij wil enkel kankeren om te kankeren. Als dat goed en smeuïg geschreven is, is dat de moeite van het lezen wel waard, hoewel het boek wel errug lang is (645 pagina’s).
De titel van het boek klopt eigenlijk ook al niet erg. Men spreekt er al jaren over. Dat de gevestigde orde niet al te veel trammelant wenste is duidelijk, en dat zijn boek enkel in Groningen uitgegeven kon worden is een schande voor andere uitgeverijen, maar het is uitgegeven. Het boek teert, net als bij de schrijver Houellebecq, op rancune en haat. Maar het is wel goed dat het boek er is, al is het een opgeblazen reactionair schotschrift dat alle kommer op de islam werpt. Laat ‘links’ maar eens een potig antwoord verwoorden. Laten we eerlijk wezen, het verdoezelen en goedpraten van het feit dat de VS en de NAVO al decennia bezig zijn met shock and awe en het binnenvallen van andere landen, zou voor elke schrijver met enig gevoel voor de werkelijkheid toch moeten zijn opgevallen. Van Rooy is een ideoloog van de oude stempel. Hij ziet links als het grootste gevaar, terwijl je tegenwoordig nauwelijks nog kunt spreken van links in Nederland of in Europa. Het is rechts, fundamentalistisch rechts, neoliberaal rechts dat de touwtjes in handen heeft en de nieuwe wereldorde heeft ingericht. Het gevolg was chaos en ellende in het Midden- en Verre Oosten en afbraak van alles van waarde in het Westen. Maar daar spreekt van Rooy niet over. En daar gaat het nu juist om.
Al die goedmensen die de instroom van vluchtelingen toejuichen worden misschien wel gedreven door hun schuldgevoel. Het is tenslotte het westen, de VS met zijn bondgenoten, dat overal regime changes aan het doorvoeren is, met het enige doel om de Amerikaanse economische belangen te dienen. Dat is misdadig. Dat moet stoppen. Dan hoeven er ook geen miljoenen vluchtelingen naar Europa te komen. Het beschuldigen van de islam (waarvan de fundamentalistische vleugel inderdaad moorddadig is) is een poging om de schuld van het westen van tafel te vegen. De enige oplossing die kan werken is het stopzetten van de imperialistische politiek van de VS en de NAVO. Het geweld van de VS overtreft het geweld van de extremisten in zeer grote mate. Bovendien steunt de VS overal dictatoren, als die van Saoedi-Arabië en Turkije, die Daesh steunen. Het westen heeft zichzelf in een chaos van ellende gestort. Turkije en Oekraïne zijn landen die het niet verdienen om tot de Europese Unie toe te treden. Turkije en Oekraïne horen zeker niet in de NAVO, want zij veroorzaken juist oorlog en geweld.
