Gisteren wandelde ik in het Gaasperpark en ineens kwam er een houtpantserjuffer aanvliegen die op mijn neus ging zitten. Even later vloog hij weer weg, maar ik kon hem nog wel filmen. Hij heeft vreemd genoeg zijn vleugels allemaal langs zijn achterlijf en nog wel aan één kant net als de bruine winterjuffer, terwijl houtpantserjuffers eigenlijk altijd hun vleugels half gespreid houden in rusthouding. Alle juffers, behalve de houtpantserjuffers, hebben hun vleugels in rusthouding langs hun achterlijf, de bruine winterjuffer zelfs allemaal aan één kant. Deze was dus een bijzondere verschijning.
Mannetje houtpantserjuffer