DePers: "De gemeente Rotterdam en het Erasmus MC hebben de handen ineen geslagen om de hoge babysterfte in Rotterdam terug te brengen. Met het programma ‘Klaar voor een kind’ moet Rotterdam over tien jaar op het landelijk gemiddelde zitten, zegt programmamanager Denktas. In Nederland sterven er van de duizend pasgeboren baby’s gemiddeld tien, maar in Rotterdam liggen deze cijfers nog hoger. Gemiddeld sterven er van de duizend 11,6 kinderen bij hun geboorte. In sommige wijken overleven zelfs meer dan zestien van de duizend pasgeborenen het niet. Daarmee zitten sommige wijken op het niveau van Albanië en Honduras, wat bijna niet is uit te leggen.
Het begint allemaal bij een goede voorbereiding en voorlichting ver voor de zwangerschap. De grootste hindernis daarbij is het bereiken van de mensen die het nodig hebben, zegt Denktas. ‘Het zijn allochtonen, maar ook autochtone vrouwen met een laag opleidingsniveau. Een deel van de zwangere vrouwen uit deze groepen komt pas in het tweede trimester van de zwangerschap onder controle bij een huisarts of verloskundige. Soms zien die de zwangere vrouwen pas voor het eerst als ze al weeën hebben. Dat is echt niet goed.’
Rotterdam kent de hoogste babysterfte, maar vergeleken met de rest van Nederland wordt er weinig thuis bevallen. Persoonlijke voorkeur en slechte huisvesting, verklaart Denktas. Dat klinkt best somber. Het wordt nog erger als ze vertelt dat 80 procent van de mensen in achterstandswijken geen of onvoldoende kraamzorg krijgt. Omdat ze het niet wisten, of omdat ze het niet konden betalen."
Parool: "Het voorkomen van de relatief hoge babysterfte in de vier grote steden, de zogeheten perinatale sterfte, moet veel breder worden aangepakt. Naast leefstijlbeïnvloeding van aankomende ouders, moeten paren al bij hun wens om aan kinderen te beginnen bij de huisarts of verloskundige kunnen aankloppen.
Baby's die in de zogeheten prachtwijken worden geboren hebben vaker een te laag geboortegewicht, een slechte conditie en komen vaker te vroeg ter wereld. Deze aandoeningen kunnen leiden tot sterfte. De achtergronden die deze aandoeningen veroorzaken, zijn divers. ''Het heeft met werk te maken, de woonsituatie, schulden, criminaliteit; dus veel zaken van sociaal-psychologische aard'', vertelt professor G. Bonsel van de afdeling Verloskunde en Vrouwenziekten van de Erasmus MC in Rotterdam."
Het is uitermate belangrijk dat politieke partijen in de grote steden en in het bijzonder in Amsterdam Zuidoost lering trekken uit bovenstaande berichten. Het aantal tienermoeders en niet-westerse allochtonen is vrij groot hier. Mi Oso Es Mi Kas is jammer genoeg opgedoekt een tijd geleden. Maar dat is nu overgenomen door Young Parents ZO van Altra.
NICIS: "Fiom Amsterdam (Federatie van Instellingen voor de Ongehuwde Moeder en haar kind) is een organisatie die laagdrempelige hulp biedt voor onder andere (jonge) alleenstaande moeders, geadopteerden en afstandsmoeders. Voor een afspraak bij Fiom is geen jeugdzorg indicatie nodig. De jonge moeders kunnen bij Fiom terecht voor psycho-sociale hulp, hulp na adoptie, informatie en advies rondom onbedoelde zwangerschap, tienerouderschap en risicomoeders met jonge kinderen.
Een relatief groot deel van de alleenstaande jonge moeders in Nederland is van Antilliaanse afkomst. Er zijn circa twee keer zoveel geboorten per duizend meisjes van vijftien tot negentien jaar van Antilliaanse en Arubaanse afkomst als bij andere allochtone groepen in Nederland."