The State of the Union

Dat de invloed van Amerika op Europa groot is is een feit. Samen met de VS zitten we in een mondiale crisis, veroorzaakt door een aantal Amerikaanse presidenten,  te beginnen met Ronald Reagan en de Bush dynastie. George W. Bush heeft de laatste hand gelegd aan de ondergang van Amerika als superpower. Wat overblijft is een staat in verval. Maar zoals dat ook decennia kon duren met de val van het Romeinse rijk, zal ook de uiteindelijke val van de 'Pax' Americana (van vrede was weinig sprake overigens) nog veel voeten in de aarde hebben. Intussen staat Obama, de eerste intelligente president sinds lange tijd, voor een haast onmogelijke taak. Hij zal niet al zijn beloftes waar kunnen maken.

Guantánamo Bay wordt pas over 3 jaar gesloten, en had nu al gesloten moeten zijn. Van uitstel komt soms afstel. De armoede in de VS neemt toe. De Republikeinse geldwolven eisen dat de regering zich nog meer terugtrekt en haar sociale bezorgdheid afzweert. Obama staat voor een mieters zware taak. Hij zal maar een klein deel van zijn intenties kunnen uitvoeren. De rest van de wereld kijkt toe en weet dat wat hij doet ook gevolgen zal hebben voor hen. De staatsschuld van de VS neemt gigantisch toe. Voor een compleet overzicht van de cijfers, zie hier. Maar is dat zo gevaarlijk als algemeen beweerd wordt?


Ondanks het feit dat deze State of the Union veel meer kritiek te verduren krijgt dan die van George Bush ooit, is het de meest redelijke sinds lang. De State of the Union van Bush in 2004 was een show met een monsterlijk hubrisgehalte, hoogmoed en volksverlakkerij. Het was meer applaus dan redelijkheid. Hier mijn impressie van de show. Voor deze en volgende clips werden enkel de woorden gebruikt die tijdens de ceremonie werden uitgesproken, maar nu remixed.
De inauguratie van Bush voor zijn tweede termijn toonde ons een keizer zonder kleren die zijn overwinning had behaald met verkiezingsfraude. Zijn State of the Union van 2006 was een 'Gothic explosion of gloom and doom'.
Obama (en de hele wereld trouwens) zit nu opgescheept met de erfenis van deze idioot. Of Obama nog in staat zal zijn om het tij te keren, moet nog blijken. Hij staat voor een haast onmogelijke taak.

In elk geval is het verstandig om de banden van Europa met de VS een stuk losser te maken. Het is ook voor de VS beter als niet alle lemmingen zich tegelijk in zee storten. De politiek van neoliberalisme, privatisering en deregulering gestart met Thatcher, Reagan en later Bush, heeft gefaald, g-e-f-a-a-l-d! Nog steeds dringt dit niet door tot de reactionaire geesten van de Republikeinen en hun Nederlandse navolgers als Nout Wellink, Gerrit Zalm en paranimfen. It's time for change.

Maar hoe is de vraag. Het verminderen van de staatsschuld lijkt de eerste oplossing, maar het is geen wonder dat de staatsschuld oploopt als je voortdurend zinloze oorlogen voert en geld bij bakken overdraagt aan frauderende banken en andere instellingen. Zorg eerst voor een sanering van deze problemen.

Bovendien is ons hele financiële systeem gebaseerd op de creatie van geld uit het niets. Men drijft handel met aandelen die men niet heeft, men leent geld dat niet bestaat, dus onze kapitaalmarkt is een fictie, een papieren tijger. Waarom zou de staat dan niet een onbeperkte schuld mogen creëren om de economie aan de gang te houden? Is het voortdurend zeuren over terugdringing van het overheidstekort misschien enkel een voorwendsel om alle sociale verworvenheden af te breken en een derde wereld te creëren in het Westen? De neoliberale geldmarkt is een piramidespel, daar zal weinig aan veranderen, ook onder Obama. Het enige piramidespel dat zin heeft is dat waarbij de staat geld uit het niets creëert en zo zorgt voor een blijvende koopkracht van de bevolking, de echte motor van de economie. Wat een staat aan sociale uitkeringen verdeelt gaat meteen terug de economie in. De miljarden die in frauduleuse banken gestopt worden, verdwijnen als sneeuw voor de zon en dragen niet bij tot onze samenleving.

AlterNet: "So the fetish of long-term deficit reduction is politically poisonous – and economically pointless. In reality, we need big budget deficits. We need them now. We need bigger deficits than we've got, to stabilize state and local governments and to provide jobs and payroll tax relief. And we may need them for a long time, on an increasing scale, and in the service of a sustained investment strategy aimed at solving our jobs, energy, environment and climate change problems.

When credit collapses, deficits return. That's what's happening now. Large long-term deficits will occur, or not, depending only on whether we succeed in generating a new growth cycle, financed by the expansion of private credit. Policies to cut spending or raise taxes – now or for that matter in the future – contribute nothing to this goal."

Het probleem met de hoge staatsschulden is dat ze gebruikt worden om de sociale zekerheid aan te tasten. Er wordt gezegd 'kijk, we hebben een te hoge staatsschuld, we moeten bezuinigen'. De neoliberalen die de shock doctrine aanhangen lijken wel doelbewust af te stevenen op een zo groot mogelijke staatsschuld. De banksters lijken wel doelbewust af te stevenen op een scenario waarin ze wel moeten falen en de staat wel verplicht is te hulp te schieten, aldus een gigantische staatsschuld opbouwend. Gerrit Zalm en Wim Kok roofden een tijd geleden 20 miljard € uit de pensioenkas om later te beweren dat de pensioenen niet meer betaalbaar zijn.

De verzelfstandiging van de Nederlandsche Bank een paar jaar geleden is natuurlijk een schandaal van gigantische omvang. Dat gaf Nout Wellink de kans om onder één hoedje te spelen met de Amerikaanse belangen. Het resultaat zien we nu. Het is ook vreemd dat Nederland zo erg te lijden heeft van de financiële crisis. Misschien willen onze banken ook een graantje meepikken uit de grote pot van steungeld die de staat ter beschikking stelt van de banken. Hun falend beleid hebben ze in elk geval enkel en alleen aan zichzelf te danken. Ze malen er niet om. De staat keert wel uit en is daarvoor verplicht om geld te lenen op de kapitaalmarkt. Dubbel kassa!

© 2009