Uitingsvrijheid

ECHR

NRC: "Discriminerende taal van politici tegen buitenlanders mag bestraft worden. Met deze uitspraak van het Hof in Straatsburg, waar hij om had gevraagd, schoot een verontwaardigde Waalse parlementariër deze maand in eigen voet.

Daniël Féret afgevaardigde van het Front National, zorgde juist voor een beperking van de uitingsvrijheid voor politici, en niet voor de verruiming die hij beoogde. Straatsburg oordeelde namelijk dat de Belgische rechter hem terecht tien jaar zijn kiesrecht had ontzegd.

Staatsrecht hoogleraar Inge van der Vlies concludeert dat het dreigen met discriminerende maatregelen een legitieme grond voor vervolging kan zijn. Volgens ‘Straatsburg’ bevorderde Féret 'waarschijnlijk sociale spanningen en ondermijnt (hij) het vertrouwen in democratische instellingen. In dit geval was er een maatschappelijke noodzaak om de belangen van de immigrantengemeenschap te beschermen'.

Hoogleraar mensenrechten Martin Kuijer noemt het arrest ook 'vernieuwend', omdat ontzetting uit de kiesrechten wordt goedgekeurd. Dat komt neer op een beroepsverbod. Ook vindt hij het accent op de sociale vrede opvallend."

Toch een hele vreemde uitspraak. Een teken van de complete verwarring die heerst in de Europese geesten. Het principe van tolerantie (van immigranten) wordt toegepast op een fundamentalistische manier, waardoor de tolerantie tegenover andersdenkenden (autochtonen) zogoed als nietig verklaard is, en bovendien een ander groot goed, de vrijheid van meningsuiting ook uitgehold wordt. Dit kan enkel tot meer polarisatie leiden, en kan zelfs na regeringswisselingen in Europa aanleiding geven tot ongewenste situaties, zoals het onderdrukken van de politieke en persoonlijke uitingsvrijheid, de basis van elk democratisch staatsbestel.

Dit vonnis legt de basis voor een totalitair Europa waarin een eenvoudige veronderstelling dat er sociale spanningen zouden kunnen ontstaan of het vertrouwen in onze democratische instelllingen ondermijnd zou kunnen worden, voldoende is om iemand een beroepsverbod op te leggen.

Dat houdt in feite in dat elke politieke verandering als een gevaar gezien kan worden. Bovendien, wat is de democratische waarde van onze instellingen als Europese landen op illegale wijze zelfs oorlogen beginnen en daarvoor hun parlementen voorliegen en om de tuin leiden? Een democratie bestaat alleen bij de gratie van juiste informatie en vrije meningsuiting. En wat betreft haatzaaien, is oorlog voeren niet de ultieme uitkomst van haat? Niettemin vond de Nederlandse regering en ons parlement dat het goed was om oorlogen te steunen in Joegoslavië, Irak en Afghanistan. Democratisch? We zijn voorgelogen. En wellicht dat hier ook sprake is van racisme en oproepen tot geweld. Dat is gewoon een objectieve benadering van de feiten.

En waar gaat het hier eigenlijk om? Elk land heeft wetten die bepalen wie mag immigreren. Er bestaat geen aangeboren recht om te wonen en te leven waar men maar wil. Veel immigranten zijn of waren illegaal. Dat een aantal van hen gelegaliseerd is is een gunst, geen recht. Politiek gezien staat het ieder vrij daar voor of tegen te zijn.

Ook principes moeten gebaseerd zijn op de werkelijkheid. De werkelijkheid is dat voortschrijdende immigratie een groeiend probleem wordt in Europa. Het bedrijfsleven en de Europese neoliberalen willen goedkope arbeidskrachten en zijn daarom voor meer immigratie. De lasten en spanningen die dit veroorzaakt komen voor rekening van de gemeenschap. Intussen wordt de noodzaak om te emigreren uit arme landen er niet kleiner op, aangezien deze landen niet verder ontwikkeld worden, door de globalisering nog verder in de problemen komen, en ook het democratisch gehalte van die landen, zelfs de nieuwe toetreders tot Europa, nauwelijks verbetering vertoont. Discriminatie is vaak ingebakken in de mentaliteit van heel wat immigranten. Door anti-discriminatie maatregelen enkel geldig te verklaren als het de behandeling van immigranten betreft, wordt discriminatie als een paard van Troje binnengehaald. Het is terecht dat daar protest over komt.

Lees ook verder.
Het vonnis is gebaseerd op een oordeel van vier tegen drie rechters. Nogal pover voor zo'n ingrijpend oordeel. En het staat bol van de hypocrisie. Geen geweld, geen discriminatie als fundamentele principes, terwijl diezelfde principes regelmatig vierkant geschonden worden. De hypocrisie tiert welig. Zeker parlementsleden moeten kunnen zeggen wat zij vinden en waarom zij dat vinden. Ook als het ons niet bevalt,
vooral als het ons niet bevalt.

Het totalitaire denken neemt toe, net als de waan van de dag en het onbegrip voor de realiteit. Europa heeft geen visie, het gaat enkel om het instandhouden van de laatste principes die men zich nog wil permitteren en die zijn intussen zo aangevreten door de mot dat ze elk moment in mekaar kunnen storten. Principes moeten gelden voor iedereen. Dus geen discriminatie van wie dan ook, homo's, lesbo's, etc. Maar daar lijkt zelfs 'tolerant Nederland' nog moeite mee te hebben. En zolang deze vorm van discriminatie niet veroordeeld wordt door het Europees Hof is het anti-descriminatie principe een loze kreet die enkel de financiële belangen van een neoliberaal Europa dient. Het preventief beschermen van minderheden kan ook misbruikt worden om andere minderheden vogelvrij te verklaren. Anti-discriminatie is een groot goed, maar enkel als het wordt toegepast voor iedereen. Immigratie heeft negatieve kanten. Daar moet over gediscussieerd kunnen worden om eventuele reële problemen te kunnen oplossen.

Volkskrant: "Nog steeds is homoseksualiteit een ingewikkeld thema in de coalitie. Sterker, du moment de PvdA en CDA bij de Gay Pride schouder aan schouder de homorechten verdedigen, speelt er op de achtergrond een netelige kwestie over de weigering van homoleraren op orthodox-christelijke scholen."

Een keuze uit de commentaren in NRC:

"Als er iets is dat mijn 'vertrouwen in de democratische instituties' ondermijnt is het dit vonnis wel. Het lijkt er meer op dat de 'democratische instituties' hiermee elke fundamentele kritiek op de eigen ideologie en wereldvisie de kop in willen drukken.
In hoeverre moeten minderheden die de grondbeginselen van de rechtsstaat vanuit een levensbeschouwelijk standpunt en haar gezag niet wensen te erkennen afwijzen de ruimte krijgen om 'vertrouwen te hebben in het rechtsstatelijke karakter van de democratische instituties' als dat ten koste gaat van de vrijheid van meningsuiting? Is het afwijzen van de islam of fundamentele kritiek erop haatzaaien? 'Welk grondrecht ligt zo onder vuur als de gelijkwaardigheid van mensen?' Die vraag lijkt me hiermee beantwoord…"

"Homo’s mogen van de rechters worden ontslagen en vrouwen achtergesteld als het maar uit een heilige overtuiging gebeurd. Voor het vertrouwen van deze groepen in de democratische instituties heeft in ieder geval onze eigen Raad van State geen enkele boodschap. Als de rechters consequent zijn dan ook graag alle bisschoppen, de meeste pastoors/dominees en imams bestraffen en delen van bijbel en koran verbieden op precies dezelfde gronden als in deze uitspraak. In Europa zou het ene verbod na het andere verbod volgen, weg vrijheid van meningsuiting, weg democratie.
De realiteit is echter dat rechters onderscheid hebben gemaakt in groepen die wel mogen discrimineren (religieuzen) en groepen die dat niet mogen."

"Natuurlijk willen zwakke politici maar al te graag dat rechters hun rommel opruimen door de symptomen van een slecht functionerende samenleving te onderdrukken met extreme juridische pijnstillers (onderdrukken van de democratie)."

"Het laten instromen van immigranten is een politieke beslissing. Je mag er daarom voor of tegen zijn. Als je de balans opmaakt en je tot besluit komt dat je tegen bent dan mag je ook je argumenten daarvoor geven. Als de rechter van het Hof dit verbieden dan is het gedaan met de democratie in Europa en is tot stand gekomen wat velen vrezen en waarom een meerderheid tegen de EU hebben gestemd in Nederland."

header_1

Je hoort mij niet vaak de Verenigde Staten gelijk geven, maar hierin zijn ze nog steeds de kampioenen, vrijheid van meningsuiting:

NewYorkTimes: "In the United States, that debate has been settled. Under the First Amendment, newspapers and magazines can say what they like about minority groups and religions - even false, provocative or hateful things - without legal consequence."

Tenslotte zijn het hoofdzakelijk onze eigen regeringen die valse, provocatieve en haatzaaiende dingen vertellen aan de burgers, zonder daarvoor gestraft te worden. En regeringen zaaien niet alleen woorden, maar hun daden vooral zijn vaak verwerpelijk. Het selectief toepassen van anti-discriminatie is discriminerend.

© 2009