VVD op oorlogspad

Wat is het verschil tussen VVD en PVV qua extremisme? De VVD steekt de PVV ver rechts voorbij. Han ten Broeke van de VVD kiest voor het aanvallen van gronddoelen (lees 'burgers en militairen'). Hij verschuilt zich daarbij graag achter het militarisme van de NAVO. De VVD is stukken bruiner dan de PVV. Dat is te verwachten van een partij die lak heeft aan burgers, en die voor het veiligstellen van de olie van Shell in Libië het ervoor over heeft om oorlogsmisdaden te begaan en het Handvest van de Verenigde Naties te schenden. We weten nu ook hoe Shell zich gedraagt in Nigeria. De VVD is tenslotte ook de partij met de ideologie die ons de bouwfraude, de bankfraude en de wereldcrisis heeft bezorgd. Het gaat bij de VVD nooit om mensen maar uitsluitend om geld. De VVD heeft bloed aan zijn handen.

Verhagen weet donders goed dat het mandaat van de VN met de no-fly resolutie reeds ver is overschreden. Daarom is hij ook tegen een bombardementsmissie. Daarom zal niemand het in zijn hoofd halen, behalve een paar macho en desperate Europese dictators als Sarkozy en Berlusconi, om zonder de NAVO te gaan bombarderen. Cameron en Obama werden voor het blok gezet en hadden geen andere keus dan erin te springen nadat Sarkozy zich al had laten gelden. Hetzelfde trucje als in Joegoslavië, toen Kohl en Genscher alvast de Kroaten (bondgenoten van de nazi's in WOII!) bewapenden en hun afscheiding erkenden. Toen had Clinton het nakijken. Met andere woorden Europa is net zo militaristisch en nationalistisch als in de vorige eeuw. Op deze manier heeft Europa geen toekomst. Nog een paar decennia en de grote Europese staten zijn weer in een bloedige oorlog verwikkeld. Er is geen controle meer over de internationale politiek. De VN heeft geen gezag meer. Er wordt gelogen en bedrogen op grote schaal. Beslissingen in de Veiligheidsraad worden niet genomen op basis van feiten en wat rechtvaardig is, maar het is een gesjacher met onderhandse deals. Dat hebben we te danken aan sociaal-democraten als Clinton, Schröder, Blair, Kok, etc. die op een gegeven moment voor een batterij vlaggen stonden in de VS om de Derde Weg aan te kondigen. Toen werd ook de markteconomie ingevoerd, te vuur en te zwaard. Sindsdien is er voortdurend oorlog en crisis. Het is cynisch dat het marktdenken juist werd ingevoerd door de sociaal-democraten die de neoliberale ideologie vrij spel gaven. Privatisering, deregulering en globalisering, dat zijn de ingrediënten voor permanente oorlogen. Ik benijd de komende generaties niet.

foreigninterestsLibya 2
Klik voor vergroting

Oorzaken van de oorlog

Reuters - Januari 2009: "Libyan leader Muammar Gaddafi said on Wednesday his country and other oil exporters were looking into nationalizing foreign firms due to low oil prices and suggested Tripoli might not stick to OPEC production quotas."

FinancialTimes: "Colonel Muammer Gaddafi, the Libyan leader, has threatened to nationalise the country’s vast hydrocarbon reserves as a measure against continued weakness in oil prices."

EUObserver: "Several EU diplomats and even one foreign minister speaking off the record in Brussels in the run-up to the Libya campaign pointed to next year's French presidential elections as a big reason for Sarkozy's enthusiasm to take on Libyan dictator Colonel Gaddafi.

But looking in detail at French operations in Libya, military analysts have also said that France is using the war to promote its badly-selling €60-million-per-unit Rafale fighter."

NRCNext: "Tussen 2004 en 2009 alleen al verscheepte Europa voor meer dan 834 miljoen euro aan wapens naar Libië. Topexporteurs waren Italië, Frankrijk en Groot-Brittannië – niet toevallig ook de drie grootste pleitbezorgers in 2004 van de opheffing van het EU-wapenembargo tegen Gaddafi. Met dank aan Nederland, destijds voorzitter van de EU.

Toen Ben Bot eenmaal zijn krabbeltje had gezet, kon het feest beginnen: de Italianen verkochten Gadaffi zo’n 270 miljoen aan gevechtsvliegtuigen, antitankraketten en torpedo’s; de Fransen verscheepten nog eens 210 miljoen aan traangas, tanks en straaljagers; de Britten deden er voor een kleine 110 miljoen nog wat radars en handgranaten bij.

Nu zult u zeggen: allejezus, waar haalt Gadaffi het geld vandaan? Geen zorgen, ook daar hadden we aan gedacht. Een half jaar voordat het wapenembargo werd opgeheven, in maart 2004, sloot het Nederlands-Britse oliebedrijf Shell – na dertig jaar afwezigheid in het land – een olie- en gasdeal met de kolonel ter waarde van, I kid you not, 850 miljoen euro.

Voldaan in F16-waardebonnen.

En dan nu, zeven jaar later: no fly zone! No fly zone! Want we kunnen, in de woorden van ons aller premier Rutte, „toch niet toekijken hoe een dictator zijn eigen volk bombardeert?!”. Nee, me dunkt: een beetje aan de zijlijn staan is niks voor ons. Kunnen wij het helpen dat Gadaffi onze handleiding niet had doorgelezen?

‘Alleen af te vuren op buurlanden zonder strategische relevantie. Bij voorbaat dank.’

Om de orgie van hypocrisie tot een voorlopig hoogtepunt te brengen, ging de Britse premier Cameron vorige maand alweer op tour door het Midden-Oosten – langs Egypte, Koeweit, Qatar en Oman. Vergezeld door acht wapenfabrikanten kwam hij de bevolking aldaar van harte feliciteren met hun Arabische Lente. En nu er naar verluidt wat materieel was gesneuveld: even vragen of er nog behoefte aan vervanging was. Wij gaan binnenkort toch over op de JSF, dus F-16’s zat. Standaard geleverd met zeven jaar garantie, totdat er weer een no fly zone moet worden ingesteld.

In Europa is inmiddels een no shame zone afgekondigd."

Naarmate we steeds meer oorlogen voeren, gaat het ons ook makkelijker af. En het volk, het domme volk, is altijd om de tuin te leiden met wat humanitaire humbug. Hoe meer wij te verbergen en ons te schamen hebben, hoe meer wij geneigd zijn anderen zwart te maken en aan te vallen. Dat heet projectie. Maar laat er geen twijfel over bestaan, een maatschappij die voortdurend oorlog voert is zo rot als een mispel.

© 2009