De eerste dag van Amsterdam Open Air is goed aan de gang. Er staat wat wind en ik vrees dat Nellestein behoorlijk wat geluidsoverlast over zich heen zal krijgen. De grote parkeerplek is in gebruik genomen en zolang het niet regent zal de weide daar veel auto’s kunnen opvangen. Het is wel behoorlijk druk daar op de Driemondweg en de fietspaden aan beide kanten worden voortdurend bereden door bussen en auto’s. Ik vraag me af of er wel betaald wordt voor het parkeren. Het schijnt dat men vooraf een ticket had moeten kopen en dat moet laten zien. Maar ik zag vandaag weinig controle. Vanavond hoor ik wel hoe het zit met het foutparkeren in Nellestein. De verkeersregelaars hadden hun eigen auto’s zelf fout geparkeerd, half in de berm, half op het fietspad.
Een van de verkeersregelaars vertelde me dat ik niet mocht fotograferen, vanwege de nummerplaten. Hoezo? Dus ik heb toch lekker gefotografeerd. De verkeersregelaar zou de politie bellen. Ik heb hem gezegd dat dat prima was, want dan konden ze meteen handhaven en de twee foutgeparkeerde auto’s wegslepen. Even later kwam hij mij vertellen dat het toch mocht, fotograferen. Ze regelen zelf een groot parkeerterrein, dus waarom parkeren ze hun eigen auto’s daar dan niet?
Er staan daar zeker meer dan tien verkeersregelaars alleen al op de Driemondweg. Dat kost een centje. Sommige buschauffeurs gaan zelf het verkeer regelen.
Rond het park zijn twee fietsenstallingen ingericht maar elk jaar worden honderden fietsen toch tegen de bomen in het park gestald. Ik heb zo’n twintig bezoekers er nog kunnen van overtuigen om toch de fietsenstalling te gebruiken, maar het ging niet altijd van harte. Een goochemerd vroeg of er gehandhaafd werd. Diz iz de Nedderlands, folks, en er wordt hier helemaal niet gehandhaafd! Dus lieten ze hun fietsen maar tegen de bomen staan. Toen ik aanstalten maakte om foto’s te maken kwam een van de meisjes protesteren. Dat mocht niet! Heb even uitgelegd wat er niet klopte aan haar opstelling. Ik begon de fietsen te fotograferen en toen liepen ze meteen met fiets richting fietsenstalling. Twee andere jonge vrouwen vertikten het gewoon om hun fietsen twintig meter verder in de fietsenstalling te zetten. Ik heb mijn best gedaan als onbezoldigd ambtenaar in buitengewone dienst.
Flora te Riet was weer present met haar protest. De ‘manifestatie’ was aangekondigd bij de overheid. Ook daar stond ik te fotograferen; ‘the beautiful people’ deze keer. Op een gegeven moment komt een beveiliger naar me toe, de zoveelste al die meende dat fotograferen verboden was. Hij had een hond bij zich. Ik zei dat ik het recht had om te fotograferen en dat de mensen zelf mogen beslissen of ze dat willen. Bovendien werden we zelf ook regelmatig gefotografeerd. Ik vroeg of hij politiebevoegdheden had. Had hij niet, maar hij zou de politie bellen. Dat heb ik hem van harte aangeraden, zo leert hij misschien nog iets. Maar na een kwartier en gebabbel op zijn walkie talkie geen politie. Ik ben gewoon doorgegaan met fotograferen en voor het geval dit mannetje moeilijk ging doen heb ik hem maar pontificaal op de foto gezet. Even later kwam Ad, de wijkagent van Nellestein, zoals elk jaar wat met Flora keuvelen. En nog wat later zag ik ook onze wijkagent Sylvia. Zo had ik tenminste wat bescherming van de politie tegen overijverige beveiligingsmannetjes. Ik kon lekker verder gaan met fotograferen. De man met hond liep nog regelmatig maar nu koest langs ons heen. Er valt altijd wat te beleven bij Amsterdam Open Air. De idylle is niet zo idyllisch als men ons wil laten geloven. De beveiligers zijn aangeworven door Amsterdam Open Air.
Dit festival hoort niet thuis in het Gaasperpark. Regelmatig hoorden we van langslopende bezoekers ‘jullie hebben gelijk hoor’. Maar ja, ze hebben een ticket en dan gaat de beuk erin.