Natuurlijke natuur

waterleidingduinen

Parool: "Probeer de natuur niet in te richten als een tweede Vondelpark

Door de wijze waarop Amsterdam het gebied bestiert, dreigt er drukte in de Waterleidingduinen, schrijft Harry Hobo.

Amsterdam is er goed in geslaagd hordes toeristen naar de oude binnenstad te lokken. Nu moet de schaarse stille natuur er ook aan geloven. De hoofdstad voert een beleid in de Amsterdamse Waterleidingduinen waardoor de bezoekersaantallen omhooggaan.

Voorbeelden. Een bestaand negen kilometer lang ruiterpad werd uitgebreid met twee aparte routes, van elk drie kilometer. Onze stichting - die de recreatiedruk in de kustduinen juist stabiel wil houden teneinde de natuur te sparen -, slaagde er door procederen in deze extra routes op te heffen.

Amsterdam negeert voortdurend zowel de eigen huisregels als de wet. Nog een voorbeeld. Aan ongeveer de grootste parkeerplaats aan de kust, bij de Langevelderslag nabij Noordwijkerhout, opende Waternet een nieuwe toegangspoort. Hierdoor werd een groot rustgebied opeens blootgesteld aan massarecreatie. Alweer het op de kop zetten van de eigen visie die luidt: 'Het gebied vormt een tegenhanger van rust in de hectische metropoolregio.'

De laatste misser vormt de net verschenen Bosvisie 2016-2027. De Waterleidingduinen mogen een beschermde natuur wezen, de duinbossen moeten blijkbaar evengoed hout gaan leveren. Voor het verhogen van de 'houtkwaliteit' wil Waternet bomen selecteren, zogenaamde 'toekomstbomen'. Die worden opgesnoeid voor betere houtkwaliteit en bomen eromheen worden gekapt.

Waternet wil een snoei- en kapbeleid, waardoor die paden mooi vrij blijven van vallende takken en 'gevaarlijke' bomen. Dit nu is onderwerp voor een rechtszaak: het staat de eis van een gunstige staat van instandhouding in de weg, en wel de natuurlijke staat van die duinbossen. Probeer de natuur niet in te richten als een tweede Vondelpark.

Die houtteelt staat haaks op het reguliere natuurbeheer voor bossen. Daarom moet Amsterdam de wettelijk inspraakmogelijkheid toestaan voor de bosbeheervisie

Onder heel wat verhullende woorden wordt een beleid gepropageerd dat in feite vernietiging van bestaande natuur inhoudt:

Waternet: "Ongeveer 700 ha van de 3.400 ha van ons duin bestaat uit bos. We willen graag een gevarieerder en natuurlijk bos. Dit najaar starten we met het beheer. We gaan aan de slag langs het Noordoosterkanaal, Van der Vlietkanaal, Sprenkelkanaal, de Oranjekom en rondom het Zwarteveldkanaal. We hebben zorgvuldig gekeken waar precies de bomen staan die hier niet thuishoren. We halen een deel van deze bomen weg om meer plek te maken voor de groei van duineigen bomen.”

Misschien hoort Waternet in deze vorm niet thuis in Nederland. Nog nooit heeft politieke (dus neoliberale) propaganda zo kwaadaardig huisgehouden in dit land. Bestuurders en politici hebben hun mond vol over opwaarderen, toegankelijk maken, op de kaart zetten van natuurgebieden en parken. Maar wat ze bedoelen is dat daar geconsumeerd en geld verdiend moet worden. Amsterdam haalt daarbij een flinke duit uit het zakje. En ‘groen’ in Amsterdam betekent ook kunstgras en dode bomen als speeltuig op speelpleinen. Zolang de commercie er maar flink aan verdient. En dan iedereen het groen in. Allez hop, en marche! Eerst meer horeca in parken plempen, en dan iedereen oproepen om meer te bewegen, naar het groen toe natuurlijk, dat dan voorzien wordt van ruime parkeergelegenheid, waar de dikke ouders met hun dikke kinderen dan een poging wagen om een rondje te lopen, om neer te ploffen op de terrassen waar ze zichzelf en de horeca flink kunnen spekken.

Amsterdam: "60 miljoen euro voor groener Amsterdam

In totaal wordt er ruim € 9 miljoen in het groen in de buurt geïnvesteerd, waarvan ruim € 2 miljoen uit de stedelijke pot voor groen. Met deze investering worden acht buurtparken aangelegd of verbeterd, waarvan enkele met een natuurlijke speelplaats. Daarnaast worden 25 schoolpleinen opnieuw ingericht met veel groen.

Verbindingen en toegankelijkheid: makkelijker het groen in
Het bestaande groen in en rondom de stad kan beter worden benut. Vanuit de stedelijke pot voor groen gaat er € 2,5 miljoen naar het verbeteren van fietsverbindingen tussen, binnen en naar groengebieden.

En in natuurgebieden moet vanzelfsprekend ook steeds meer geplukt en geconsumeerd worden. De natuur als productiegebied.

NatureToday: "Morieljes verdwijnen door pluk in recreatiegebied

Voor de meeste paddenstoelen geldt dat je op het juiste moment op de juiste plaats dient te zijn om ze te kunnen zien. Er was ver van tevoren een voorjaarsexcursie gepland door een bekend recreatiegebied met een reputatie als het gaat om mooie voorjaarspaddenstoelen. Er is bij het publiek de laatste jaren een duidelijke toename te bespeuren in de belangstelling voor deze vormenrijke groep van paddenstoelen. Voor een deel is dit te wijten aan de toenemende bekendheid van de culinair hogelijk gewaardeerde Gewone morieljes (Morchella esculenta; RL: Kwetsbaar) en die komen nu eenmaal alleen in het voorjaar tevoorschijn.

Vijf dagen later vond de excursie plaats. De vele exemplaren van de Gewone morielje die tijdens het voorlopen nog werden gezien, waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Geelwitte rondjes op de bosgrond markeerden de plaatsen waar ze hadden gestaan maar waren weggesneden.”

Soms wordt de natuur ook platgelopen tijdens mudruns. In Zuidoost hebben we daarvan al een desastreuze aflevering gehad.

Kievit

Trouw: "Kieviten ontkomen aan meute modderlopers

Op Tweede Paasdag zouden er zo’n tweeduizend deelnemers starten aan het parcours, met onder meer een glijbaan en waterobstakels. Tot vogelliefhebbers waarschuwden dat er kieviten op het terrein aan het broeden zijn. Geen probleem, zei de organisatie zondagmiddag nog.

Maar daar moest die aan het einde van de dag van terugkomen. De kievit, herkenbaar aan zijn Johnny Bravo-kuif en zwart-witte borstje, is een beschermde diersoort. Het is dus verboden om de beestjes te storen of hun nesten te vernielen of te beschadigen.

Wel fijn voor de broedende beestjes, want het zit ze over het algemeen niet mee. Ze hebben last van boeren die te vaak maaien, van lage waterpeilen en van de uitbreiding van steden. In veel Europese landen staat de kievit op de rode lijst."

© Natuurbescherming ZO 2015