Vanmiddag werd na de zitting in de Rechtbank Amsterdam na een korte schorsing al een uitspraak gedaan over het verzoek van de Stichting tot een voorlopige voorziening om het Reggae Lake festival op te schorten tot het beroep inhoudelijk is behandeld. Ik heb nog een poging gedaan om een alternatief aan te bieden, het Nelson Mandelapark waar mevr. Forster ook Kwaku organiseert. Er werd gewezen op het probleem dat op die locatie maar één evenement mag plaatsvinden volgens het locatieprofiel. Maar wat is Kwaku? Eén festival of vier (elk weekend gedurende vier weken)? Conform de stedelijke richtlijnen mag een evenement maar hoogstens twee dagen duren. Sowieso is Kwaku in strijd met zijn locatieprofiel. En in het Gaasperpark beslaat het festivalterrein meer dan 25% van het park, wat ook in strijd is met zijn locatieprofiel en er ook een probleem is met de status als natuurgebied. Een ander voorbeeld is Loveland in het Sloterpark waar de op- en afbouw zestien dagen duurde, terwijl het locatieprofiel maar tien dagen toestond. Het is dus een zooitje in Amsterdam.
De uitspraak was zeer teleurstellend. Het festival mag doorgaan. Overplaatsen naar het Nelson Mandelpark werd kennelijk niet gezien als een optie. Het was veel leuker in het Gaasperpark zei men. Ja, dat zal wel, maar is het in een natuurgebied wel aan te raden? Er werd door de rechter gesteld dat na de fouten van Reggae Lake in 2016 nu alles in orde zou zijn. De voorschriften waren duidelijk en zouden nageleefd worden. Dat moeten we nog afwachten. Het eerste voorschrift dat nu al niet werd nageleefd is de verplichting voor Reggae Lake om uiterlijk drie weken voorafgaand aan het festival dat plaats vindt op 25 en 26 augustus een bewonersbrief te bezorgen aan alle omwonenden. Ik kreeg mijn bewonersbrief vanavond pas in de brievenbus. De brief is gedateerd 31 juli. Maar de bezorging kwam twee weken later. Op 4 augustus had de brief bezorgd moeten zijn. Daar zullen zeker nog meer overtredingen bijkomen.
Na het eerste Reggae Lake festival in 2016 werd een evaluatie opgesteld waarin heel veel tekortkomingen werden geconstateerd. Het moest beter. De rechtbank had eerder al de omgevingsvergunning die was verleend voor 2016 nietig verklaard en mijn beroep gegrond verklaard.
De rechtbank had nog een fout gemaakt door mij een rekening voor de griffierechten te sturen voor een particulier, maar het verzoek aan de rechtbank was gedaan door de Stichting, het bedrag klopte dus niet. Als ik het niet had betaald dan was mijn verzoek niet behandeld; maar ik heb na ontvangst van de foute rekening wel meteen het juiste (en hogere) bedrag betaald voor rechtspersonen. De rechter wilde dat nog onderzoeken, maar moest toegeven dat ik het juiste bedrag had betaald. Het gaat hier om een fout van de rechtbank zelf. Als je niet oplet kan door dergelijke fouten van de rechtbank een verzoek of beroep meteen onontvankelijk verklaard worden.
De rechter vond dat de belangen van de gemeente en de organisator zwaarder wegen dan die van de natuur of de omwonenden. Elk argument dat ik inbracht werd door de rechter kennelijk gezien als een mening en die telde niet volgens hem. De ingebrachte stukken zouden bewijzen dat de belangen van de natuur voldoende gewaarborgd zouden zijn. Argumenten die het tegendeel aantoonden werden niet geaccepteerd, want die zouden een mening zijn.
Mijn steekhoudende argumenten over rapporten werden volgens de rechter overtroffen door de rapporten die volgens verweerders zouden aantonen dat er geen schade is aan park of natuur. Terwijl er bodemonderzoeken zijn gedaan die aantonen dat er sprake is van sterke verdichting die wortelgroei van bomen belemmert.
Wat voor argumenten ik er ook nog had bijgehaald en mijn pleitnotitie nog urenlang zou hebben uitgebreid, het had allemaal niet geholpen om de rechter tot een ander oordeel te brengen.
Dat het King Shiloh sound systeem (de luidsprekers bedoel ik hiermee) zou voldoen aan de BBT normen (best beschikbare techniek) wordt al gelogenstraft als je de opstelling bekijkt. De gemeente eist een cardioïde opstelling (de luidsprekers mogen enkel in één richting geluid verspreiden) terwijl King Shiloh omnidirectioneel is, dus alle kanten op tettert. Ook als je het ‘systeem’ in vier stukken uit elkaar haalt en over het terrein verspreidt.
Op de valreep werd mijn verzoek tot handhaving van 19 juni aan de Regionale Uitvoeringsdienst vlak voor de zitting afgewezen. En terwijl deze ambtelijke procedure (waarvan een deel door de gemeente behandeld werd omdat het onder andere over de Bomenverordening Amsterdam ging) nog liep kreeg ik vlak voor de zitting ook van het stadsdeelbestuur van Zuidoost de afwijzing van mijn verzoek tot handhaving toegestuurd. De behandelende ambtenaar is nog op vakantie en heeft hier geen weet van. Ook dit kan weer gezien worden als onbehoorlijk bestuur. De RUD, de gemeente en stadsdeel zijn dus niet van plan zijn om gezien de slechte ervaringen met Reggae Lake in 2016 extra toe te zien en te handhaven. GGA heeft twee mensen die toezicht kunnen houden. De vraag is of zij dat zullen doen, want het beleid van GGA is gericht op het promoten van festivals. De kans is daarom groot dat er weer talrijke overtredingen van de voorschriften zullen gebeuren. De RUD vroeg aan mij om 'met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid' aan te tonen dat er overtredingen zullen plaatsvinden. Dat is een absurde eis natuurlijk. De verwachting is wel dat overtredingen schering en inslag zullen zijn, juist omdat er niet voldoende controle en handhaving aanwezig zal zijn. Catch 22. De beloftes dat het wel goed zal gaan zijn flinterdun, maar kennelijk voor de rechter voldoende geweest om het festival door te laten gaan.
Door deze uitspraak wordt duidelijk dat een voorlopige voorziening geen schijn van kans maakt in Amsterdam, ook niet als de organisator er tijdens een vorig festival een potje van heeft gemaakt. Men gelooft de beweringen van de deskundigen die de rapporten hebben opgesteld, ook als die zonder twijfel ondeugdelijk of onjuist blijken te zijn.
Er was een tijd dat de overheid de hulpbehoevende burgers steunde. Nu steunt de overheid de goed verdienende ondernemer die misbruik wil maken van parken en natuurgebieden om goed geld te verdienen en de burger moet maar zien waar hij en zij gaan recreëren zonder toegang te hoeven betalen.
De rechter vond dus het belang van de gemeente en de organisator groter dan dat van de natuur en de omwonenden. Dat is bijzonder vreemd voor een NNN-gebied dat is ingesteld voor behoud en versterking van natuur en biodiversiteit en waarin de natuur voorrang dient te krijgen. Wat ik me afvraag is wat het belang van de gemeente is. Dat belang loopt volledig synchroon met het belang van de organisatoren. Dus de overheid, de uitvoerende macht ziet zichzelf als stroman van de festivalorganisator.
Het probleem met deze voorlopige voorziening is dat de kaarten al verkocht zijn en dat daarom het financiële belang van de organisator voorop komt te staan. Onterecht, vind ik, want dit is een bedrijfsrisico waarvoor organisatoren zich kunnen verzekeren. Bovendien staat in de gebruiksovereenkomst met Groengebied Amstelland het volgende: "Gebruiker kan deze meerjarige overeenkomst niet tussentijds beëindigen en verklaart voorts er mee bekend te zijn dat indien een jaarlijkse editie, om welke reden dan ook, waaronder nadrukkelijk begrepen terreinomstandigheden of het in gebreke blijven van derden, wordt geannuleerd, dat geen reden is tot beëindiging van de meerjarige overeenkomst, tenzij als gevolg van een overheidsbesluit, een onherroepelijke rechterlijke uitspraak of terreinomstandigheden waardoor het organiseren van het evenement voor meer dan één jaar niet mogelijk is verdere voortzetting van de overeenkomst niet kan worden gevergd.”
Hetzelfde probleem van groot financieel belang ontstaat ook voor bestuursrechters die moeten oordelen over een verleende omgevingsvergunning en de kaarten voor het festival een jaar later al zijn verkocht (want het duurt een tijd voor de zaak bij de rechter komt). Daardoor wordt onterecht door bestuursrechters al te vaak dit belang als doorslaggevend en permanent gezien, terwijl dat in het geval van een natuurgebied zeker niet mag overwegen. Zij oordelen op basis van verkeerde gronden. Festivalorganisatoren kennen de risico’s van weersomstandigheden en ook de mogelijkheid van uitspraken van rechtbanken die festivals verbieden. Daar moeten zij rekening mee houden. Het is zeer oneerlijk als daardoor andere belangen moeten wijken.
Een handige truc die vaak gebruikt wordt door overheden is het hanteren van handhavingsprioriteiten of helemaal weigeren te handhaven. Heel wat regels worden niet gehandhaafd, want controle en handhaving kosten geld. Dat heeft het bijkomende voordeel dat besturen vaak wegkomen met besluiten en plannen die aan alle kanten rammelen. Dan dienen burgers bezwaren in en gaan in beroep, maar de rechters verklaren dan dat het kwesties zijn van handhaving en daar gaan zij niet over, dat is een taak van de overheid en die beweert geen geld te hebben voor handhaving. Catch 22.
Feit is dat het Gaasperpark een natuurgebied is behorend tot het NatuurNetwerk Nederland. Het NNN is ingesteld voor behoud en versterking van natuur en biodiversiteit, niet als evenemententerrein. Festivals bedreigen dit natuurgebied omdat het zware vrachtverkeer en de tienduizenden bezoekers de bodem verdichten waardoor er problemen ontstaan met de waterhuishouding. Dat was ook het probleem in het Nelson Mandelapark waar recent een half jaar lang herstelwerkzaamheden plaatsvonden om het terrein te draineren en geschikt te maken voor evenementen. Door de zware belasting op de festivalweiden van het Gaasperpark wordt de bodem onomkeerbaar verdicht waardoor de wortelgroei van omringende bomen belemmerd wordt.
Het evenementenbeleid is door B&W aan alle Amsterdammers opgedrongen en in dit beleid is geen rekening gehouden met het NNN. Dat is een zware fout en ik hoop dat de nieuwe coalitie dit aanpakt en rechtzet.
Zie ook:
Natuurstichting: 'Schors vergunning voor Reggae Lake Festival’
Reggae Lake Festival mag doorgaan van rechter; Natuurbescherming ‘teleurgesteld'
Beheer wil meer festivals Gaasperplas: 'Het park kan het gewoon aan’
Dat in het provinciale Natuurbeheerplan staat dat evenementen mogen is weer zo’n grove onjuistheid. Natuurbeheerplannen worden voor elk jaar opgesteld en geven een bestaande situatie weer, en die kan elk jaar veranderen, maar ze geven geen toestemming voor activiteiten. Ook als evenementen jarenlang illegaal georganiseerd worden dan is die activiteit in het Natuurbeheerplan terug te vinden. Advocaten maken al te graag misbruik van de onwetendheid van rechters en pers.