De homepage van Apple
"If there is a country that has committed unspeakable atrocities in the world, it is the United States of America. They don't care for human beings."
“It is said that no one truly knows a nation until one has been inside its jails. A nation should not be judged by how it treats its highest citizens, but its lowest ones.”
“Overcoming poverty is not a task of charity, it is an act of justice. Like Slavery and Apartheid, poverty is not natural. It is man-made and it can be overcome and eradicated by the actions of human beings. Sometimes it falls on a generation to be great. YOU can be that great generation. Let your greatness blossom.”
“We know too well that our freedom is incomplete without the freedom of the Palestinians.”
Nelson Mandela
De media en multinationals maken goede sier met de dood van Nelson Mandela. Ook politici die niet bekend staan om hun democratisch beleid, menslievendheid of vredelievendheid, staan bij de media te trappelen om hun medeleven te afficheren. Zeker, Mandela heeft gevochten en geleden voor Zuid-Afrika. Hij verdient alle lof. Maar als de neoliberale nomenklatura Mandela de hemel in prijst dan is er wat aan de hand. Dat maakt zijn overlijden buitengewoon triest.
U.S. Lionizes Mandela In Death … But Labeled Him a Terrorist While He Was Alive
Nelson Mandela is een icoon geworden, een symbool. Het Westen heeft een grote schuld te bekennen en kan nu berouw tonen. De schuld voor veroorzaakt onrecht kan nu verpakt worden in tot één persoon beperkt medeleven; één persoon die bovendien nog een grote dienst heeft bewezen aan de neoliberale ideologie. Na zijn vrijlating heeft hij gekozen voor 'verzoening'. Verzoening betekent het niet vervolgen van moordenaars en onderdrukkers, en het accepteren van de neoliberale inrichting van Zuid-Afrika. Nu na zijn dood bestaat er nog steeds apartheid, economische apartheid. Er zijn miljoenen mensen als Mandela. Mensen die opkomen voor hun volk, voor rechtvaardigheid, voor gelijkheid en die daar net als Mandela zwaar voor gestraft zijn en nog steeds worden, overal in de wereld. Mandela was een van de velen. Hij is ook een van de velen die als ze aan de macht komen hun idealen verloochenen en de onrechtvaardigheid die ze bestreden hebben niet meer aanpakken zoals ze eerder hadden aangekondigd. Ook daarin was Mandela een gewoon mens, met zijn falen. De apartheid bestaat nog steeds.
Zwarte Zuid-Afrikanen eren Mandela omdat hij met vele anderen Zuid-Afrika veranderd heeft. Maar door zijn verafgoding is hij gedegradeerd tot symbool; hij is gedisneyficeerd. Alle aandacht gaat naar zijn persoon, en dat komt heel wat politici goed uit. Een Mandela die het Thatcherisme verdedigt gedraagt zich als een verrader voor de zwarte Zuid-Afrikaan. Van de privatiseringen onder zijn bewind heeft enkel een beperkte groep zwarten geprofiteerd. Van verzetsstrijder tot collaborateur; Mandela was geen held, maar een gewoon mens. Menschlich, allzu menschlich. Mandela wordt in feite enkel geprezen om zijn bekering tot het neoliberalisme en zijn neoliberaal beleid. Daarom staan de Westerse media nu bol van lof. De apartheid is enkel in naam verdwenen. Het was een klein stapje in de goede richting, maar lang niet genoeg.
Apartheid Did Not Die from John Pilger on Vimeo.
Counterpunch: "South Africa now lurches from crisis to crisis, and so many of us are tempted to remember the Mandela years – especially the first democratic government – as fundamentally different from the crony-capitalist, corruption-riddled, brutally-securitised, eco-destructive and anti-egalitarian regime we suffer now. But were the seeds of our present political weeds sown earlier?
The critical decade was the 1990s, when Mandela was at the height of his power, having been released from jail in February 1990, taken the South African presidency in May 1994 and left office in June 1999. But it was in this period, alleges former Intelligence Minister Ronnie Kasrils, that “the battle for the soul of the African National Congress was lost to corporate power and influence… We readily accepted that devil’s pact and are damned in the process. It has bequeathed to our country an economy so tied in to the neoliberal global formula and market fundamentalism that there is very little room to alleviate the dire plight of the masses of our people.”
Given much more extreme inequality, much lower life expectancy, much higher unemployment, much worse vulnerability to world economic fluctuations, and much more rapid ecological decay during his presidency, how much can Mandela be blamed? Was he pushed, or did he jump?
If outsourcing, corporatization, and privatization could have worked anywhere in Africa, they should in South Africa – with its large, wealthy markets, relatively competent firms and advanced infrastructure. However, contrary evidence emerges from the four major cases of commodification of state services: telecommunications, transport, electricity, and water.
And in one way or another they will always ask, when reminded of the problems caused by the “devil’s pact,” was he pushed or did he jump? Perhaps he did both."
(Patrick Bond directs the Centre for Civil Society at the University of KwaZulu-Natal in Durban: http://ccs.ukzn.ac.za.)
Korter om te lezen:
Economic Apartheid and Resistance in South Africa By Naomi Klein
Democracy Born in Chains By Naomi Klein