VPRO: "Dangerous Song is een muziektheatervoorstelling van het Australische duo Linsey Pollak en Lizzy O’Keefe. De voorstelling gaat over het uitsterven van diersoorten, en in hun muziek proberen zij hierbij het perspectief van de dieren in te nemen."
Soms krijg ik de indruk dat wij hier in de gematigde klimaatzones in een oorlogssituatie leven. Onze economie wekt de indruk dat de laatste dagen van onze planeet aangebroken zijn en dat wij daarom zo snel mogelijk alles wat mogelijk is eruit moeten halen voor ons dagelijks overleven. Onze overheden lijken zeer bezorgd over het voortbestaan van banken en multinationals. Zelfs Amsterdam doet al jaren zijn best om het multinationals naar de zin te maken. Bijvoorbeeld LiveStyle, de festivalmultinational, die hier in staat wordt gesteld, net als de houtvesters in het Amazonegebied, om onze natuurgebieden te koloniseren en in het NatuurNetwerkNederland zonder enige belemmering luidruchtige en schadelijke festivals te organiseren. Er zijn zeker nog wel belemmeringen, maar onze overheid, de provincie, de gemeente, doen er alles aan om die belemmeringen zo snel mogelijk uit de weg te ruimen. Want er moet geld verdiend worden en er moet gefeest worden. Tijdens de hongerwinter gingen mensen stiekem hout kappen voor de kachel. Nu zijn het de multinationals die op grote schaal de natuur aanpakken en denken ‘Après nous de déluge!’ Na ons de zondvloed. Het moet er dus bijzonder slecht voorstaan met onze wereld als het grote graaien op volle kracht aan de gang is. Want alles heeft te maken met geld tegenwoordig. Ook in zowat alle sporten en de natuur gaat het om geld.
Maakt het iets uit op welke partij je stemt? Nee. Als partijen in de oppositie zitten dan valt er nog iets te halen bij hen. Maar op het moment dat zij in een coalitie zitten dan raken ze allemaal, van de eerste tot de laatst ingekapseld en gelijkgeschakeld. Zo ook in Amsterdam. De PvdA doet al jaren lekker mee met het neoliberalisme. D66 doet daar een schepje bovenop. En nu lijken GroenLinks en de SP aan de beurt. De vraag is of zij echt voor verandering gaan zorgen. Meer bouwen en meer welstand voor de burgers. En zoals dat zo gaat in een dichtbevolkt land, zal dat ten koste gaan van het groen. Kent u die uitdrukking ‘het groen’? Maarten van Poelgeest bestond het om kunstgras onder te brengen in de Hoofdgroenstructuur. En onze NNN lijkt gedoemd te zijn, want de gemeente Amsterdam heeft aan de Provincie Noord-Holland, die in de Provinciale ruimtelijke verordering geregeld heeft wat mag en niet mag, verzocht om de gemeente niet meer te verplichten om in bestemmingsplannen voor de NNN-gebieden de bestemming ‘natuur’ op te nemen. Al meer dan tien jaar worden in de Amsterdamse NNN-gebieden illegaal festivals gehouden. Daar is men een tijdje geleden achter gekomen. Dus wat doet men? Men gaat de wet en de regels wijzigen.
Nederland heeft een mooie wetgeving, maar die kan op alle mogelijke manieren omzeild worden door kruimelregelingen, vrijstellingen, ontheffingen, omgevingsvergunningen, uitzonderingen op bestemmingsplannen, ondemocratische gemeenschappelijke regelingen (de recreatieschappen), discretionaire bevoegdheden, gedoogbeleid en handhavingsprioriteiten. En als er ergens nog gaten en mazen in de wetgeving zitten, dat wil zeggen, regels die het neoliberalisme zouden kunnen belemmeren, dan worden die meteen aangepakt en kun je na een aantal jaren procederen voor het blok gezet worden van nieuwe wetgeving. Er is geen land dat de wetgeving, ook de Europese, zo handig weet te ontduiken. In principe horen alle vogels die in het wild in Europa voorkomen beschermd te worden door de Wet natuurbescherming. Iedereen die al eens een klacht heeft ingestuurd aan de Regionale uitvoeringsdienst voor handhaving of een andere instantie weet dat er heel weinig kans is dat die klacht gegrond verklaard wordt.
Wat kunnen wij als oppassende fauna- en floraliefhebbers nog doen? Weinig of niets. Alle kritiek op het beleid, of het nu ergens anders in de wereld is of hier, druipt als water van een eend af. Ecologie is nog nooit zo belangrijk geweest. De ecologische bureaus rijzen de pan uit. Maar dan met als klanten de festivalorganisatoren en de gemeenten die de regels willen overtreden en dat alleen kunnen met een ‘wetenschappelijk’ onderzoek. Dat eist de rechtspraak, die overigens gewoon elk flutonderzoekje meteen accepteert als bewijs. Zo komen festivalorganisatoren makkelijk weg met de kolonisatie van onze natuurgebieden voor festivals. Amsterdam heeft in zijn evenementenbeleid nagelaten om het NNN erbij te betrekken. Geluidsniveaus die gelden voor omliggende wijken zijn natuurlijk in de parken zelf veel hoger dan die gevelnormen, die al veel te hoog zijn, want burgers klagen steen en been over geluidsoverlast. Toch krijgen festivalorganisatoren zonder al te veel moeite een omgevingsvergunning, en die god beter het ook goedgekeurd worden door sommige stadsecologen.
Martin Melchers heeft een zeer mooie film gemaakt, Amsterdam Wildlife, die aandacht vroeg voor al wat leeft en bloeit in de stad. De getoonde plekken zijn meestal nogal precair, wilde stukjes groen, die elk moment kunnen verdwijnen door uitbreiding van industrieterreinen en woonwijken. Andere ecologen schrijven begeesterd over de natuur die te vinden is bij wijze van spreken tussen de straatstenen. Dan wordt het pure armoede, want dat moet dan verdoezelen dat onze natuurgebieden die zijn aangewezen voor behoud en versterking van natuur en biodiversiteit verder afgetakeld worden. Het zijn deze zelfde auteurs van leuke boeken die als stadsecoloog hun handtekening zetten onder een akkoord voor het houden van grote festivals.
Wordt het niet eens tijd om specifiek deze stadsecologen tot de orde te roepen en hen erop te wijzen dat zij zich lenen voor een beleid dat enkel tot gevolg heeft dat onze natuur en biodiversiteit verder verdwijnen? Maar dat zullen we gezamenlijk moeten doen, samen met alle natuurverenigingen en burgers.
Het toppunt van verdwazing is de wel de film De Wilde Stad. AT5 heeft daar een filmpje over (kat Abatutu is hardstikke leuk maar de film is over het paard getild). Zie ook hier. Men heeft dagen liggen wachten op het verschijnen van bepaalde dieren. Dus zo veel zijn er niet van. En ratten zijn nou niet bepaald de meest nuttige dieren. De kreeften zijn bij de visboer gehaald. Het is allemaal wel goed voor wat spektakel. Kafka aan de Amstel, meer niet.
Hoe lang wonen wij nog in wat vroeger genoemd werd ‘de gematigde zones’?