Trouw: "Omwonenden: pas op met het privatiseren van recreatiemeren
Gemeenten willen van hun recreatieplassen af, want het onderhoud is te duur. Bedrijven kunnen er geld verdienen aan horeca, waterskiën en festivals.
Op steeds meer plekken nemen commerciële uitbaters het beheer van zwemwater over van gemeenten in geldnood. Met festivals, horeca en watersportactiviteiten verdienen ondernemers geld aan de plassen en meertjes. Dit tot grote frustratie van bewonersverenigingen, die vinden dat geld en ambitie van gemeenten ten koste gaan van natuur en rust.
Een mooi groen decor
Een bedrijf dat steeds meer zwemplassen beheert, is Leisurelands. De firma exploiteert inmiddels twintig plassen op de Veluwe, in de Achterhoek, bij Nijmegen en in Noord-Limburg. Met een hek en slagbomen worden de meertjes na overname afgezet.
Leisurelands nam in 2013 vijf recreatiegebieden over van gemeenten, en voert gesprekken over nieuwe overnames. Waar, dat wil Droogh niet zeggen. Mogelijk heeft Leisurelands interesse in het Henschotermeer, dat te midden van bossen en heide in de provincie Utrecht ligt. Het beheer ligt nu nog bij de overheid. Maar landeigenaar Den Treek-Henschoten, Provincie Utrecht en de betrokken gemeenten zoeken voor 1 januari 2018 een private uitbater. Bewoners uit het nabijgelegen Maarn en Woudenberg vrezen voor de rust en natuur van hun geliefde recreatiemeer.
'Te zwak en te lui'
"Plat gezegd gaat het gewoon om
geld", zegt Ronald Letema van de Vereniging Bewonersbelang Maarn
Maarsbergen. "Voor je het weet staat er een discotheek, hotel en
restaurant voor feesten en partijen", zegt hij. "En dan achteraf klagen
dat je geen natuur meer hebt." Letema vindt dat de overheid de plassen
niet moet afstoten. "Maar de politiek trekt zich terug.”
Vooral in de zomer is het druk bij het meer. "De rest van het jaar kan de natuur herstellen", zegt Letema. De provincie heeft volgens hem te veel ambitie, en bestuurders zijn 'te zwak en lui' om kritisch te kijken naar aanvragen van projectontwikkelaars.
Letema vreest taferelen zoals bij de Maarsseveense plassen, net boven Utrecht. Dit weekend genoten duizenden festivalgangers naast een vogelrijk natuurgebied van 'stampende hardstyle en diepe techno' op het jaarlijkse Ultrasonic Festival. Bewonersvereniging Maarsseveen-Molenpolder probeert het evenement al jaren tevergeefs tegen te houden. Secretaris Hans Verhoeven: "De bas dreunt door het hele gebied en draagt ver over het water. Wij als bewoners zorgen dat we dat weekend niet thuis zijn.”
Vreemd genoeg gaat er telkens heel veel geld, gemeenschapsgeld, naar het faciliteren van evenementen en horeca. Voor het Gaasperpark heeft Groengebied Amstelland het plan voor een Open Air Highway, enkel en alleen om vrachtverkeer in twee richtingen mogelijk te maken en daardoor meer festivals aan te kunnen trekken. Dat geld kan ook besteed worden aan groenbeheer. Als een festival als Amsterdam Open Air zo’n 40-45.000 euro oplevert voor GGA, dan is dat een peulschil vergeleken bij de investeringen gedaan door GGA, Recreatie Noord-Holland NV en de gemeente Amsterdam die elk jaar bijna anderhalf miljoen uitkeert aan GGA voor het groenbeheer. Het is in feite een gewone, vulgaire manier om onze natuurgebieden te privatiseren. De belastingbetaler betaalt uiteindelijk al die investeringen voor ‘opwaardering’ (lees afwaardering) van natuurgebieden naar evenemententerreinen. Het groenonderhoud kost stukken minder dan al die subsidies en investeringen in infrastructuur voor evenementen. De miljoenenwinsten van de festivalorganisatoren verdwijnen tegenwoordig ook vaak naar de buitenlandse multinationals die onze festivals hebben opgekocht. Het gaat hier om vergaande en grondige vernieling van onze parken en natuurgebieden, waarvan de meeste tot het NatuurNetwerk Nederland behoren.
De hele omgeving van de evenemententerreinen wordt onleefbaar. Er is veel overlast door bezoekers en vrachtverkeer, het park is niet meer om aan te zien, de geluidsoverlast is niet meer te harden. En wat het allemaal nog erger maakt, er komen evenementen in de hele omtrek. Er zijn evenementen in het Nelson Mandelapark, het ArenaPark, het Gaasperpark, bij de Ouderkerkerplas en in het Diemerbos. Kilometers in de omtrek is de geluidsoverlast te horen. Respect voor natuur en rust is er niet. Daardoor worden naburige woonwijken steeds onleefbaarder, trekken kapitaalkrachtige bewoners weg en verloedert de hele omgeving. Met de evenementen en horeca stijgt ook de criminaliteit in de buurt. Drugsgebruik wordt gedoogd en de jonge generatie begint het volwassen leven na een paar festivals al met hoorschade. Het enige voordeel van festivals is de grote winst voor festivalorganisatoren. De infrastructuur wordt met veel belastinggeld gefinancierd door de overheid. De waarde van de huizen rond de evenemententerreinen zakt flink. Duurdere woningen zijn door de overlast niet aantrekkelijk om aan te kopen. Bouwen langs de zuidoever van de Gaasperplas is alleen daardoor al totaal onzinnig, want wie wil wonen op een plek waar de geluidsoverlast ’s zomers 67,4 dB overschrijdt? Ook de bouwplannen elders in Zuidoost zijn niet aantrekkelijk meer als er in de buurt voortdurend geluids- en andere overlast veroorzaakt wordt.