Een uurtje Gaasperpark

Vanmorgen heb ik een uurtje rond de Gaasperplas gefietst, en heb ondertussen hier en daar wat foto’s gemaakt. Het was heerlijk stil in het Gaasperpark. Je bent er vrijwel alleen op werkdagen, tussen de kleine wezentjes die daar van nature thuishoren. Het was prima libellenweer, warm, maar niet te warm, en windstil. In de rozentuin bij het voormalig rosarium streek een jonge Roodborst op het pad neer, bekeek me even, ik hem natuurlijk ook, en fladderde toen rustig verder. Een grote bonte specht keek toe vanaf een kaal boompje. Voor deze vogel was mijn camera te lang aan het scherpstellen, en die was weer weg zonder foto. Ik kon dus niet zien of het een van de bezoekers van mijn tuin was.

In het filmpje zie je twee soorten waterjuffers, het lantaarntje en een paar variabele waterjuffers, die een paringswiel vormden. Langs de zuidoever bloeit de rietorchis. In het Gaasperpark zelf waren de mollen goed aan het werk om de laatste overgebleven kale plekken te beluchten en weer gezond te maken voor begroeiing. Ik hoop dat GGA ze niet meteen gaat uitroeien.

Je kunt je in het Gaasperpark op een rustig plekje installeren en van daaruit heel wat leven ontdekken. Er is jammer genoeg al veel verdwenen, zoals het koninginnekruid dat langs het fietspad op de zuidoever groeide; dat is vakkundig door GGA weggerooid. Daar kwamen de atalanta vlinders altijd op af. Overigens vind ik de Japanse duizendknoop in het park best fotogeniek. Het blad is zeer mooi, zoals in het filmpje te zien is. En omdat het een woekerplant is deert het niet als je een stuk in het struikgewas dringt.

Bij Nellestein werd ik gegroet vanaf een scooter. Nu zijn scooterrijders nogal moeilijk te herkennen vanwege de helm, maar ik had de indruk dat dit ofwel Marc of Yannick van Guilty Pleasure was. Ik heb vriendelijk teruggezwaaid, want we blijven ondanks alles toch buurtgenoten.

Een goede tip voor mensen die het park in willen. Tegenwoordig worden veel e-bikes gekocht die de gewone fietsen moeten vervangen. Het is nergens voor nodig om snelheid te maken, zeker niet in een natuurgebied. Een gewone fiets is veel veiliger, omdat de kracht die je uitoefent uit je eigen armen en benen komt die meteen reageren op een gevaarlijke situatie. Een rijwiel dat voortgestuwd wordt door een motortje werkt met enige vertraging, waardoor meer ongelukken gebeuren met die dingen. Een fiets die je met eigen kracht aandrijft is ook beter voor de conditie.

Fietsenwinkels hebben nu vaak goede oude inruilfietsen op voorraad van mensen die een e-bike kochten. Dan kun je voor een klein prijsje, je oude fiets met drie versnellingen (waarvan je in dit land er maar één goed kunt gebruiken) omruilen of afdanken voor een goedkope tweedehandsfiets met acht versnellingen, zodat je er tenminste drie regelmatig kunt gebruiken voor een fijne fietsbeleving.

© Natuurbescherming ZO 2015