Regelmatig kom ik op mijn fietstochten in en om het Gaasperpark vrienden tegen. Als ik een opgestoken hand zie dan weet ik al dat dit mijn Hindoestaanse vrienden zijn. Dan moet ik stoppen en even bijpraten. Ik heb hen het laatste nieuws over het festival verteld en drie visitekaartjes meegegeven om door te geven aan hun buren. Ze hebben beloofd om een bijdrage te storten. Deze ontmoetingen zijn altijd een bijzonder prettige ervaring. Zo ken ik mijn Zuidoost weer. Zo gaan we in Amsterdam met mekaar om. Deze mensen maken regelmatig gebruik van het park en genieten ervan. En zo moet het blijven.
Vanmiddag heb ik weer de vroege glazenmaker kunnen fotograferen. Er lijkt ook een bijzonder grote giraf in het park aanwezig te zijn.
Bijzondere beestjes zijn die libellen toch. Er waren al libellen voor de tijd van de dinosauriërs. Ze zijn dus heel, heel oud. Vroeger waren ze groter (er was meer zuurstof in de atmosfeer).