Trouw: "Net als de luchtkwaliteit moet ook de hoge temperatuur in de stad volgens protocol aangepakt worden, stelt meteoroloog Gert-Jan Steeneveld op de opiniepagina van Trouw.
Het 'heerlijk' warme weer van afgelopen weken heeft ook zijn keerzijde. De temperatuur in steden is vaak enkele graden warmer dan op het platteland. Het bouwmateriaal houdt overdag warmte vast en geeft die 's nachts terug aan de lucht. Verkeer, industrie en binnenklimaat-regulering stoten warmte uit. Tijdens windstille, heldere, en warme zomerperioden kunnen steden daarom tot wel 8 graden warmer zijn dan het platteland. Dit heeft nadelige gevolgen die nog nauwelijks op de radar staan.
Overmatige warmte in steden verzwakt de gezondheid van kwetsbare groepen zoals ouderen, kinderen en patiënten met hart- en vaatziekten. Tijdens warme zomerperiodes overlijden wekelijks ruim 30 mensen meer per graad hogere temperatuur. Daarnaast daalt de arbeidsproductiviteit tijdens warme perioden. Australië lijdt jaarlijks 6 miljard dollar financieel verlies. Omdat Nederland zich qua infrastructuur nauwelijks tegen hitte heeft gewapend, zal het ook hier om een substantieel bedrag gaan. Het energieverbruik ligt tijdens warm weer hoger dan normaal en blijkt ook te voorspellen. Beheerders van het drinkwaternet maken zich zorgen of in de toekomst drinkwater nog wel van voldoende lage temperatuur bij de huishoudens kan worden aangeleverd. In sommige steden staan bewonersgroepen op om het probleem een stem te geven. Op warme dagen waarschuwt het RIVM via het nationaal hitteplan. Maar is dat genoeg?
Het Centraal Bureau voor de Statistiek verwacht in 2030 nog 700.000 extra inwoners in grote en middelgrote steden. De benodigde extra woningen en bijkomend verkeer zullen bijdragen aan extra opwarming. De nieuwe stedelingen verdienen een goed leefklimaat.”
Volkskrant: "Europees onderzoek: klimaatverandering kan 150.000 Europese levens per jaar gaan kosten
Extreme weersomstandigheden kunnen tegen het einde van de eeuw naar schatting 150 duizend Europeanen per jaar het leven kosten. Vooral hittegolven dreigen veel slachtoffers te maken als er geen ingrijpende maatregelen worden genomen om klimaatveranderingen tegen te gaan.
De onderzoekers hebben gebruik gemaakt van computermodellen waarin ze zich baseren op cijfers uit de jaren 1981 tot 2010. In die periode vielen er in Europa jaarlijks gemiddeld drieduizend doden als gevolg van extreem hoge of lage temperaturen, stormen, droogte, bosbranden en overstromingen. Het aantal slachtoffers kan vijftig maal zo hoog zijn in het jaar 2100, zo blijkt uit de prognoses, die gelden voor de EU-landen plus Zwitserland, Noorwegen en IJsland. Dat zijn niet de kwetsbaarste landen, die liggen volgens de onderzoekers vooral in het zuiden van Europa.
'Wereldwijd is klimaatverandering een van de grootste bedreigingen voor de menselijke gezondheid in de 21ste eeuw', aldus de leider van het onderzoek, Giovanni Forzieri. Hij en zijn team noemen drie redenen voor de groeiende risico's: opwarming van de aarde, bevolkingsgroei en verstedelijking.”
Milieudefensie: "Als Nederland klimaatverandering wil stoppen én gezonde lucht wil, moet er drastisch iets veranderen aan de manier waarop we ons verplaatsen. Verkeer zorgt voor bijna een kwart van de CO2-uitstoot in Nederland. Daarnaast is de Nederlandse lucht één van de meeste ongezonde van Europa. Op de weg en in onze steden neemt de auto verreweg de meeste ruimte in. Ruimte die veel eerlijker verdeeld kan worden. Met meer ruimte voor wandelen, fietsen en openbaar vervoer en minder plek voor vervuilend verkeer.
Parool: "Burgemeester Eberhard van der Laan vindt de tijd rijp voor een megastad. Dankzij Den Haag en Rotterdam is die Randstadmetropool al in aanbouw.”
Als propagandaorgaan van de burgemeester werkt het Parool tegenwoordig uitmuntend. Het probleem in Nederland is dat wij nauwelijks nog natuurgebieden hebben die klimaatverandering voor een groot deel kunnen opvangen. In Frankrijk, Duitsland en andere Europese landen is nog een groot groen areaal. Nederland wordt intussen onleefbaar. Alles is ingericht voor vervoer en commercie. Onze landbouwgebieden worden gepropageerd als groengebieden, maar dat zijn ze niet. De natuur en de mens hebben het zwaar te verduren op het platteland. En dat in de binnenstad van Amsterdam de koeten tegenwoordig zeer creatief omgaan met zwerfvuil en condooms om hun nesten te bouwen wordt opgevoerd als de leefbaarheid van de stad voor fauna en flora. Ook tussen de stenen van de grachtenkaden schijnen bijzondere varens. In Amsterdam moeten we kennelijk blij zijn met een dooie mus.
De verstedelijking vindt ook plaats in de schaarse natuurgebieden rond de stad. Daar moeten zonodig ook tientallen festivals ingericht worden om te voldoen aan de metropolitane ambities van Amsterdam. Dat betekent meer overlast. Maar jammer genoeg is er geen geld voor handhaving, dus verloedert de stad zienderogen. Geld voor subsidies, infrastructuur en facilitering voor evenementen is volop aanwezig. Daarom moet er bezuinigd worden op sociale en maatschappelijke zorg. Met andere woorden er klopt iets niet in Amsterdam. De burgemeester heeft alleen oor voor de feestbeesten die meer evenementen willen. Nieuw in de evenementenscene zijn de kleinschalige borrelevenementen, met versterkte muziek natuurlijk. Als er ergens een straat of plein ‘geopend’ wordt moet er een passend evenement gehouden worden met muziek. Studenten hebben elk jaar een paar barbecues in de openlucht nodig. En in de parken heb je tegenwoordig voor elke voedingssoort een festival. De kip moet duidelijk weer een boost krijgen na het fipronileierenschandaal. Snel gauw even een kipfestival organiseren voordat duidelijk wordt dat ook het kippenvlees besmet is met allerlei ziekmakende stoffen. Die consumptie- en voedselhype moet dan weer wegens toenemende obesitas getemperd worden door de overheid met informatie- en propagandafestivals. Wij festivaliseren ons de rambam.
Al dat feestgedoe lijkt mij een manier om los te komen van een werkelijkheid die voor veel mensen steeds ondraaglijker wordt. Geef de bevolking de indruk dat het leven een feest is. Vergeet de lgbtq-mens, alles draait momenteel om de homo festivus. Er hangt momenteel een nucleaire dreiging in de lucht, maar de homo festivus feest door.
Sommige schrijvers als Philippe Muray gaan nog verder in hun maatschappelijke analyse. Maar dit is verder een overweging voor de illuminati, de denkers en filosofen:
Muray: "Festivus festivus, qui vient après Homo festivus comme Sapiens sapiens succède à Homo sapiens, est l’individu qui festive qu’il festive : c’est le moderne de la nouvelle génération, dont la métamorphose est presque totalement achevée, qui a presque tout oublié du passé (de toute façon criminel à ses yeux) de l’humanité…
Festivus festivus est une fin possible de l’humain par simplification, par infantilisation, par principe de précaution et de perfection et encore par bien d’autres choses qui sont désirées (du moins en paroles) par la majorité d’entre nous.”
Ik wil beslist niet zo ver gaan als Muray, maar wel zeker is dat elke mate van overdaad schaadt. Het gevaar van deze tijd is dat we in onze feestroes dreigen te vergeten dat er grote globale problemen opgelost dienen te worden, en dat niet alles een voorwendsel kan zijn om feest te vieren. Uiteindelijk gaat het bij de festivalorganisatoren platweg om geld verdienen en de jeugd te verleiden om te consumeren (de 5 d’s). Festivals zijn a lean, mean money-making machine.
Een van de gevaren voor onze democratie is het eigenzinnig optreden van overheden. Dat geldt ook voor het ongebreideld verlenen van vergunningen voor evenementen die in strijd zijn met bestemmingsplannen. De Raad van State heeft al een paar keer gewaarschuwd voor overheden die besluiten nemen zonder enige juridische onderbouwing of toetsing; sommige overheden - en dat is het geval in Amsterdam - vertragen en bemoeilijken zelfs juridische procedures. Dat is een regelrecht aantasting van de democratie.
Parool: "Burgemeesters spelen voor sheriff
Verontrustend in al deze gevallen is niet alleen dat burgemeesters zich gedragen als sheriffs die boven de wet staan, maar vooral dat ze daarmee veel bijval oogsten. Dat is nog eens krachtdadig bestuur! Die 'luisteren' nog eens naar 'de mensen’!
En na het in de media luid opklaterende applaus van de burgerij wagen raadsleden zich niet aan kritische vragen, want voor je het weet sta je te boek als een softie, een 'linksgekkie' en een 'deugmens'. Het voortvarende optreden van de burgemeester kan dan wel illegaal zijn geweest, het effect ervan was toch maar in het belang van de gemeenschap. Niet dan?
'Bestuurders miskennen de inhoud van het recht en misbruiken hun macht,' betoogt Brouwer. 'De overheid treedt met regelmaat buiten de kaders van de rechtsstaat, die zij zelf heeft gecreëerd.' En, vraagt hij zich af, als bestuurders zich niet houden aan fundamentele regels: 'Wat moeten hun burgers dan wel niet denken?’
Allicht dat iemand dit allemaal juridische haarkloverij zal vinden (waar gehakt wordt vallen nu eenmaal spaanders), maar de grenzen die hier werden overschreden zijn de grenzen van de rechtsstaat en van de scheiding der machten, die ons dierbaar moeten zijn omdat ze het fundament vormen van onze democratie.
Als overheidsfunctionarissen zichzelf wederrechtelijk bevoegdheden toe-eigenen, geven ze er blijk van het niet zo nauw te nemen met die democratische beginselen.
En het ergste is: dat gebeurt met de verklaarde, of op zijn best stilzwijgende, instemming van media en volksvertegenwoordigers."