Blog

Commissie AZ - evenementenbeleid

Gisteren heb ik ingesproken in de commissie AZ, algemene zaken van de gemeente over agendapunt 17, het evenementenbeleid. Hieronder de tekst die ik heb uitgesproken.

"De burgemeester heeft APV-bevoegdheden voor het verlenen van evenementenvergunningen, maar heeft geen bevoegdheden voor het NNN, NatuurNetwerk Nederland dat onder de Provinciale ruimtelijke verordening valt. Toch verleent zij omgevingsvergunningen zonder daarbij rekening te houden met het NNN, dat nog steeds niet geborgd is in het evenementenbeleid. De gemeente Amsterdam en stadsdeel Zuidoost hebben zich intensief gemoeid met een wijziging van art. 19 van de PRV. De verwachting was dat Amsterdam nu eindelijk de PRV zou naleven. Het tegendeel is waar. De doelstellingen van het NNN blijven echter onverminderd bestaan; versterking en verbetering van het NNN zijn dringend noodzakelijk stelt minister Schouten en alle provincies in een recent Interprovinciaal Overleg, en die zorg moet ook gelden voor andere natuur, de stadsparken.

De Wezenlijke kenmerken en waarden in het NNN Gaasperpark zijn na meer dan tien jaar exploitatie en festivals sterk achteruit gegaan. Intussen zijn onderzoeken gedaan naar schade aan de bodem en de ecologie. Deze zijn nog niet bekendgemaakt en zijn niet opgenomen in de evaluatie van het evenementenbeleid en de locatieprofielen; nergens in de stukken voor een nieuw evenementenbeleid is de term NNN te vinden. Ook in het participatiecircus van stadsdeel Zuidoost voor de herinrichting van het NNN ontbreken deze onderzoeken. Amsterdam is bezig met het voorgoed opheffen van het NNN. Van natuurgebied naar tweederangs pretpark onder het motto ‘brood en spelen’, dwz barbecues en festivals.
Ik zie hierin een ondermijning van de democratische rechtsstaat. Twee besluiten zijn al door de Raad van State nietig verklaard, en er staan er nog twee in de wachtrij. B&w gaan door met het negeren van kritische bewonersverenigingen. Het is aan de gemeenteraad om daar iets aan te doen.”

Raad AZ

Dat is een pittige maar juiste tekst. Er werden geen vragen gesteld naar aanleiding hiervan, maar erger nog, geen enkele keer is tijdens de bespreking onder commissieleden na de inspraakronde de term NNN gevallen. Er waren voor agendapunt 17, het evenementenbeleid, twintig insprekers, waarvan tien van evenementenorganisaties, waarvan er vier ook nog bestuurslid waren van dezelfde vereniging, namelijk EVA, Evenementenvereniging Amsterdam. Ook Niels De Geus van ID&T (en Amsterdam Open Air), onderdeel van de multinational LiveStyle, zit in dit bestuur. Mevr. Bosman  van D66 pikte heel precies uit deze groep iemand uit die geen multinational was, om te vragen of hij behoorde tot een multinational, waarmee zij kennelijk wilde aantonen dat multinationals hier niet aanwezig waren. Wel dus. Mevr. Bosman is expert in arithmétique hollandaise.
Rutger Groot Wassink (met democratisering, sociale zaken en diversiteit in zijn portefeuille) was tijdens de inspraak en de bespreking niet aanwezig.

Het wemelde in de inspraak van de festivalorganisatoren van de onwaarheden en verdraaiingen. Zo meldde De Geus van AOA dat het bar en boos was dat na twee jaar al een evaluatie gedaan werd. Daarbij vergat hij te vermelden dat het dringend tijd werd voor een evaluatie na negen jaar Amsterdam Open Air in het Gaasperpark. Het probleem is dat de gemeente vrije baan gegeven heeft aan een inktvis die zijn tentakels steeds verder over de stad spreidt. Als er na ontstane schade en overlast meer regels komen dan schreeuwen de festivalbonzen moord en brand.

De gemeente investeert 4,6 miljoen in het evenementenbeleid. Dan kun je wel verwachten dat tenminste de leges kostendekkend zijn. Maar dat is niet zo. Voor zeer winstgevend gebruik van de openbare ruimte zou ook gewoon flink betaald moeten worden. Amsterdam Open Air maakt miljoenen winst met elk festival. 

Het verzoek om de locatieprofielen op te nemen in de APV, Algemene plaatselijke verordening, heeft weinig zin als die locatieprofielen al zonder fatsoenlijke inspraak zijn opgesteld door een bestuur dat eigen plannen door wil drukken.
Er werd nog beweerd dat vogels in parken de bassen niet zouden horen. Een tijd geleden heeft de raad een expertmeeting gehad waarin duidelijk werd gemaakt dat vogels wel degelijk te lijden hebben van geluidsoverlast. Nachtdieren als uilen ietsje minder, maar het gehoor dient bij alle dieren voor het tijdig waarnemen van gevaren, ook gevaren afkomstig van mensen, dus ook zware bassen die niet alleen gehoord maar ook gevoeld worden. Nu worden ze zelfs in de broedtijd verstoord, zodat de ouders de jongen niet meer kunnen horen piepen en als de jongen uit het nest vallen dan zijn ze niet meer op te sporen en kunnen ze door gebrek aan voedsel sterven.
Maar daar heeft de gemeente geen boodschap aan. Onkunde en onwil is in de coalitie een groot probleem.
Dhr. Boomsma, CDA, opperde nog dapper dat Amsterdam geen festivalstad was, maar een woonstad. Zeker, de feestbeesten moeten maar naar de grote zalen van Zuidoost gaan voor hun amusement.

De burgemeester zou haar definitief voorstel half maart klaar hebben. Daarin worden de volgende thema’s uitgewerkt:
1. het vergunningenbeleid blijft intact
[mijn commentaar: nog erger kaduuk als het eerder was]
2. invoeren van duurzaamheidsrichtlijn, kleine wijzigingen nu, andere later
[commentaar: duurzaamst is altijd nog: geen festivals]
3. selectie van festivals door een commissie
4. drempels voor kleine evenementen verlagen (klein gaat van 100 bezoekers naar 250)
5. er komt één groot evenementenbeleid.
[commentaar: maar met heel veel uitzonderingen en ongelijkheid]

De vergunningverlening is in veel stadsdelen nog steeds niet op orde. In Zuidoost is dat ineens nog slechter geworden. Want zoals tijdens de bespreking van agendapunt 21 bleek, in Zuidoost is er in feite geen rol voor de bestuurscommissie. Die wordt genegeerd, krijgt geen informatie, en als er een ongevraagd advies goedgekeurd wordt met een meerderheid van stemmen om te onderzoeken of het Gaasperpark vrijgehouden kan worden van festivals en voorbehouden kan blijven voor natuur – de oorspronkelijke bedoeling van alle natuurgebieden behorend tot het NNN – dan wordt door de gemeente ingegrepen en wordt het bestuur gedwongen om dit advies in te trekken. Ik heb hierover al eerder geschreven.

Het dilemma in de gemeente: "De nieuwe bestuursstructuur had ervoor kunnen zorgen dat er eenheid was in de gemeente over beleid en dat adviezen van de bestuurscommissies nu enkel met zeer zwaarwegende tegenargumenten afgewezen zouden kunnen worden. Zo zou democratisering en vergroening verder uitgewerkt kunnen worden. In stadsdeel Zuidoost is door de adviescommissie een ongevraagd advies ingestuurd aan de gemeente met het verzoek om het Gaasperpark te behouden als natuurgebied (NNN) en dat is een vooruitgang tegenover de vorige bestuursraden. Dat is ook de wens van de meerderheid van de inwoners van Zuidoost, wat ook is gebleken tijdens het participatietraject Gaasperplas. De gemeente mag dat niet zomaar naast zich neerleggen. Maar de huidige coalitie in de gemeente wil zijn besluiten opleggen aan de dagelijkse besturen van de stadsdelen en dat botst met de groene en democratische intenties die de coalitie beweert te hebben.”

Wat de herinrichting van het NNN rond de Gaasperplas betreft:
"Het is het Dagelijks bestuur van Zuidoost dat dit voorstel heeft goedgekeurd, dus niet de Adviescommissie. Het dagelijks bestuur van Zuidoost voert uit wat b&w van de gemeente Amsterdam als beleid vastleggen. De gemeenteraad (de instantie die uiteindelijk beslist wat er zal gebeuren) moet zich natuurlijk nog uitspreken over deze plannen. Het dagelijks bestuur van Zuidoost bestaande uit PvdA, SP en GroenLinks is daarmee in een ongemakkelijk spagaat terechtgekomen. Maar een advies van de adviescommissie kan de gemeente niet zomaar naast zich neerleggen, daar is een goed onderbouwde verantwoording voor nodig.”

Dhr. Iwan Leeuwin, ons allen bekend, sprak ook in maar over agendapunt 21, Brede maatschappelijke aandacht voor Zuidoost en versterking van bestuurlijke regie en uitvoering.

Tijdens de bespreking van agendapunt 21 over Zuidoost (zie ook commissieflap en raadsbrief) zei mevr. Roosma van GroenLinks dat het bestuur de bewoners goed kent. Maar in feite is dit bestuur aangetrokken omdat ze weinig of geen binding hadden met Zuidoost, onbekend waren, en daarom makkelijk te sturen door de gemeente. Dat wreekt zich nu. Het bestuur staat onder druk van de gemeente; de burgemeester houdt persoonlijk toezicht op het bestuur. Dat is ook het geval voor haar evenementenbeleid. Het NNN valt buiten haar bevoegdheid, maar om haar beleid door te drukken zal zij het NNN moeten negeren, en dus zal zij heel waarschijnlijk het bestuur, met name Wedemeijer die ook in het bestuur van Groengebied Amstelland zit (dat het groenbeheer van het Gaasperpark doet), instrueren om haar beleid zonder morren door te drukken. De commissieleden worden vaak niet eens geraadpleegd en als ze een advies opstellen dan wordt dat onder druk van de gemeente door het bestuur weer ingetrokken. Dit is de sombere werkelijkheid in Zuidoost.
Mevr. Simons van Bij1 heeft het ook over de problemen in Zuidoost gehad.
Wat mij bijzonder verontrust is de woningbouwopgave die in de komende 20 jaar tot een verdubbeling van inwoners kan leiden. Zeer onverstandig.

clips 5472

Van belang voor ons is dat dit probleem in Zuidoost schadelijke gevolgen kan hebben voor alles wat hier gebeurt. Een Toekomstplan Gaasperplas dat gericht is op meer barbecues en reuring en weigert in te gaan op de schade door festivals en barbecues, kan makkelijk nog meer onveiligheid veroorzaken dan nu al het geval is. Meer reuring betekent meer nood aan handhaving, en daar is sowieso geen geld voor.
De stadsdeelcommissie is de verantwoordelijkheid van het bestuur. De burgemeester zou het bestuur hierover nog tot de orde roepen. Zij vindt dat mensen uit de wijken betrokken en gehoord moeten worden. Maar daar merken we niet veel van. Er is nauwelijks contact van bestuursleden met bewoners, en het contact dat er is verloopt als het bezoek bij een arts, hoogstens tien minuten en dan wegwezen. Dhr. Khan (Denk) drong er ook op aan dat stadsdeelcommissieleden alle nodige informatie en documenten kregen van het bestuur.

De burgemeester trof in Zuidoost "een verwaarloosde organisatie aan, met veel verloop en wantrouwen". Dat merk ik al jaren. Klachten worden niet serieus genomen. Ambtenaren nemen een loopje met de procedures. Goede krachten met goede diploma’s verdwijnen snel uit de administratie. De oude garde van machthebbers zwaait nog steeds de plak. De vergunningverlening en afhandeling van bezwaren is nog steeds een puinhoop, mogelijk zelfs bewust, om te verhinderen dat bewoners naar de rechter stappen om hun gelijk te krijgen. Want het evenementenbeleid zal en moet doorgedrukt worden, en ook het Toekomstplan Gaasperplas dreigt dezelfde richting uit te gaan.
Van echte participatie is geen sprake, van een duurzaam en groen beleid ook niet, om niet te spreken van het ondemocratische gehalte van het huidige beleid. De burgemeester noemde ook nog het probleem van het clientelisme, dat welig tiert in Zuidoost. Dat heeft ook te maken met de barbecues, die kennelijk dienen als beloning voor een stem tijdens de verkiezingen.

Over barbecues zouden in de toekomst de stadsdelen mogen beslissen, maar de normering zou centraal blijven. Dat is de kat op het spek binden.
En wie doet de controle en handhaving? Het beheer is in handen van GGA.
Wat betreft het ecologisch knelpunt nr. 23 in het Gaasperpark waar Amsterdam Open Air bovenop een ecologisch belangrijk stuk park bivakkeert: GGA zegt beslissingsbevoegdheid te hebben, terwijl de provincie, Amsterdam en Zuidoost zeggen dat zij bevoegd zijn! En de projectgroep zegt dat zij met Open Air overleggen over een oplossing.

Dhr. Leeuwin zei dat de bestuurlijke verantwoordelijkheid bij de centrale stad moet liggen. Er is nu enkel een rol voor het bestuur, niet voor de commissie, en dat moet anders. Hij maakt zich ook zorgen over de integriteit van sommige bestuurders/ambtenaren.

Het blijft zo dat de overheersende muziek’cultuur' van festivals die veel geluidsoverlast produceren de dance events zijn, en die zijn ook het meest winstgevend en grootst. Het is zeer twijfelachtig of die zullen verdwijnen. 

Zoals Cornelis Vreeswijk ooit zong,
misschien wordt het morgen beter, maar het wordt toch nooit goed,
ik zie helemaal geen strand meer tussen eb en tussen vloed.

Is het daarom dat het bestuur van Zuidoost meer strandjes wil in het Gaasperpark, omdat de zeespiegel dreigt te stijgen? Een pleister op een wonde plek.

Voorbereiding bomenkap

Deze ‘kennisgeving’ is in feite al de voorbereiding van het Toekomstplan. GGA wil daarmee alvast gaan kappen. 

Het is ook een foute bekendmaking,  ten eerste staat het vlaggetje niet op de noordkant maar op de zuidoever, nogal verwarrend, en het is zogezegd een 'kennisgeving waarop niet gereageerd kan worden; pas later na een ‘definitieve’ bekendmaking zouden zienswijzen en bezwaren ingediend kunen worden, maar zon bekendmaking zal er niet komen (want er komt later nooit een nieuwe bekendmaking na een kennisgeving!), dan zou men een zienswijze of bezwaar kunnen indienen. Een zienswijze kan nu al, en eigenlijk een bezwaar ook al. 

Dit zijn werkzaamheden ten behoeve van het Toekomstplan, waarover nog geen besluit is genomen, en waarvoor eerst het bestemmingsplan gewijzigd moet worden. Bovendien is er twee jaar geleden al rigoureus regulier onderhoud gepleegd.

Ik sprak eergisteren nog met Henk Meuleman en de directeur van Recreatie Noord-Holland NV op de inloopbijeenkomst. Henk zei dat hij het liefst zo gauw mogelijk wilde beginnen met de uitvoering van het Toekomstplan.

Het zou me niet verbazen als deze bekendmaking over een paar dagen verdwijnt.

De nieuwe tuin van de keizerin

DSC00851 copy

Er was een keer een nieuwe keizerin. De nieuw gekroonde keizerin was erg op haar tuin gesteld. Maar zij raakte steeds verveeld van elke nieuwe tuinuitleg. Ook kunstgroen was haar te min. Daarom beval zij haar tuiniers een tuin te maken van groen dat niet bestaat. Een paar cocreatieve tuiniers uit vreemde contreien bedachten toen een tuin waarvan het groen alleen zichtbaar is voor slimme mensen. Na een jaar diepgaand denken, drinken en dineren, kwamen zij met een heel mooi plan, een plan voor een tuin waarin zowat alle groen was weggehaald en vervangen door water en andere nattigheid. Toen de tuin klaar was werd het volk toegestaan om zich in haar tuin te begeven en die te bewonderen. Ja, het volk werd zelfs door haar lakeien met enige aandrang de tuin ingestuurd, de paden op, de lanen in. Het volk was zich bewust van het opvliegende karakter van de keizerin en haar hofnarren en deed alsof haar tuin nu de mooiste en groenste was van de hele wereld. Maar een klein stout meisje fronste de wenkbrouwtjes en riep, maar dit is gewoon een nare natte neptuin. Toen riep iedereen al gauw dat het een nare natte neptuin was want dat zagen ze zelf ook, en wist ook de keizerin dat ze door de cocreatieve tuiniers was belazerd en bedonderd. Zij was dertien miljoen dure ducaten kwijt en leefde in arren moede maar verder in armoede.
Een ander sprookje vertelt over de koude kleren van haar gemaal, de keizer. Dat schrijf ik wel een andere keer op.

Vandaag werd het plan voor het Gaasperpark en omstreken voorgesteld in de Plaza van het stadsdeelkantoor. Diegenen die nog weinig weten van de plannen raad ik aan om een van de twee volgende bijeenkomsten bij te wonen en vragen te stellen aan de hofnarren, pardon, de ambtenaren. Dan kunt u uw commentaar nog tijdig inleveren vóór 18 februari. Zie hier voor meer informatie.

DSC00862

Vanavond was zelfs de directeur van Recreatie Noord-Holland NV aanwezig. 

screenshot 933
screenshot 934

Met een van de bobo’s had ik nog een kort gesprek waarin ik aankondigde dat ik al een lange zienswijze van veertien pagina’s (het worden er meer) bij mekaar geschreven had. Reactie bobo: weet je dat stukken van meer dan 40 pagina’s niet gelezen worden? Mijn vragend antwoord: dan was het niet de bedoeling van het Toekomstplan dat het gelezen werd?
Hij raadde mij aan om alles op zegge en schrijve één A4tje te zetten. Waarmee weer eens aangetoond is dat dit participatietraject enkel bedoeld is om de gemeenteraad wijs te maken dat er gigantisch geparticipeerd is en dat het volk zelfs nog veel meer voorstellen had, die natuurlijk allemaal in strijd zijn met de status van natuurgebied, NNN. Ook de bijhorende enquête is bewust misleidend. Als je op de vraag of er voldoende aan recreatie is gedaan in de plannen ‘ja' antwoordt, dan ga je akkoord met de plannen, en antwoord je ‘nee' dan geef je aan dat er nog meer zou moeten gebeuren. En ‘weet ik niet’ is geen antwoord.
Het komt erop neer dat het bestuur van Zuidoost deze plannen het koste wat het kost door wil drukken en in feite het NNN, het Gaasperpark als natuurgebied wil opheffen en veranderen in een pretpark. Veiliger zal het daar niet worden. Integendeel.
Brood en spelen, barbecues en festivals. Het groen komt er bekaaid vanaf.

Tuinvogeltelling

Vlaamse Gaai

Tuinvogeltelling: "Tel ook mee! 24, 25 & 26 januari 2020”

Hoe werkt het?

Ecologisch het moeras in

Het is duidelijk dat een moeras een apart stuk ecologisch belangrijk landschap is. Maar het lijkt erop dat GGA en het bestuur van stadsdeel Zuidoost de burger een oor aannaaien. Eerst verdras je een parkweide door daar met zwaar materieel de bodem te verdichten zodat die ondoordringbaar wordt voor regenwater en dus verdrast. Dan verklaar je pontificaal dat je van de weide een ecologisch moeras gemaakt hebt. En voor de schone schijn maak je er een kleine poel bij, kikkers en ander tuig. Maar zolang daar een meter vandaan nog steeds zwaar materieel voor festivals geplaatst wordt kan er geen sprake zijn van ecologisch moeras of poel, want de kikkers worden tijdens evenementen toch platgedrukt en andere dieren treden dan massaal uit langs de FUP, de fauna uittreed plaats. Deze weide is namelijk geen echt moeras maar een verdichte plek waarop regenwater blijft staan. Hoe meer bomen en struiken er weggehaald worden, hoe drassiger de hele omgeving wordt. Dus ernaast ontstaat wel een moeras, maar het gevolg is dat bomen en struiken daar verrotten en dood gaan.
Volgens de laatste berichten blijft deze weide een festivalplek. Misschien hoopt men dat alles eromheen kapot gaat, zodat er nog meer plek ontstaat voor evenementen.
GGA zegt beslissingsbevoegdheid te hebben, terwijl de provincie, Amsterdam en Zuidoost zeggen dat zij bevoegd zijn! En de projectgroep zegt dat zij met Open Air overleggen over een oplossing.
En ik vraag mij af wat de betrokken stadsecoloog hierover te zeggen heeft.

De staat van staat en stad

van Zutphen

De twaalfde Kees Lunshoflezing werd verzorgd door Reinier van Zutphen, Nationale Ombudsman. De titel van zijn lezing is: ‘Klimaatakkoord: is de burger akkoord?’

Lezing van Reinier van Zutphen: "Wat willen we wel allemaal?
In ieder geval weten we één ding: we willen dat die overheid eerlijk is. Ze moet zeggen wat er aan de hand is. We willen een overheid die deskundig is.

 omdat je laat zien dat je als overheid altijd moet zeggen dat iemand welkom is en nooit verkeerd is verbonden. Dat is de allerbelangrijkste les die wij trekken uit wat de burgers ons vertellen.
Daar kijken wij ook naar als wij naar de overheid gaan om te zeggen of zij wel of niet behoorlijk aan het werk is.
Die behoorlijkheid van de overheid is ongelooflijk belangrijk. Dat kan op allerlei verschillende manieren, maar één ding is zeker: de burger wil dat ook tegen de overheid kunnen zeggen, tegen een mens van vlees en bloed.

In die akkoorden is er dus weinig plaats voor dè burger. Er is wel heel veel plaats voor anderen, voor belangenorganisaties, voor belangenbehartigers, voor medeoverheden en voor anderen, maar niet echt voor de burger. De vraag of de burger akkoord is, is eigenlijk niet eens gesteld in die voorfase.
Maar vooraf, bij het betrekken daarvan, is het maar helemaal de vraag of de burger daar op enigerlei wijze bij betrokken is geweest.

Er staat in het klimaatakkoord zelf dat er een formele rol is voor de Raad van State. Als je kijkt naar de bedoeling van die wet, dan zou de Raad van State intensief betrokken zijn bij de ontwikkelingen, want het is een adviseur van de overheid en van de regering. Maar in het klimaatakkoord wordt dat teruggebracht naar de formele rol en geen inhoudelijk betrokken rol. U ziet dat ook daar op de een of andere manier de rol wordt weggezet en weggeschoven, want de Raad van State zou heel goed in staat moeten zijn – denk ik – om het perspectief van de inwoners, van de burgers van Nederland in het oog te houden.

De ombudsman zegt in zijn visie dat hij erin gelooft dat in ieder overheidshandelen het perspectief van de burger is geborgd. Daar zijn we op uit. Daar is overigens ook de Raad van State op uit en ook de Rekenkamer, het andere Hoge College van Staat. Maar we zien dat niet terug in de wet- en regelgeving.

Dat betekent dat burgers niet altijd het gevoel hebben dat ze kunnen vertrouwen op wat er is besloten. Dat vinden wij ook terug in de manier waarop mensen zich tot ons wenden als er dingen fout gaan, als er klachten zijn en als de overheid niet adequaat reageert, onbehoorlijk is. Daar zit echt een probleem als het gaat om uitvoering.

Die uitvoering: waar wordt die uitgevoerd? Waar komt die terecht? Ik zei het al even, die komt terecht bij andere overheden dan bij de centrale overheid en ook bij niet-overheden. Die komt terecht bij private ondernemingen, bij publiek-private samenwerking, in nieuw gecreëerde overheden zoals gemeenschappelijke regelingen. Op die manier worden de dingen verder op afstand gezet van de burger.
Er zijn gemeenten die naamloze vennootschappen creëren om mensen beschut te laten werken.

Het is ongelooflijk nodig dat u, de journalistiek, laat zien en vertelt wat er aan de hand is, hoe de systemen in elkaar zitten, wat de effecten op de burger zullen zijn en hoe ze zich teweer zouden kunnen stellen. Het kan positief of negatief zijn, maar het gaat in eerste instantie om de juiste en goede informatie en vervolgens om het doorredeneren over de betekenis van die informatie voor de samenleving, voor een kleine gemeente en voor een grote gemeente.

Er zijn bijna 1200 gemeenschappelijke regelingen. We hebben veel minder gemeenten door opschaling maar tegelijkertijd schalen we af verder van de burger weg met 1200 gemeenschappelijke regelingen in allerlei verschillende vormen.”

Iedere burger die zich actief bezighoudt met de overheid, participeert en bijsturing wil, herkent zich in bovenstaande woorden van de Ombudsman. Dat begint al bij kleinere kwesties. Zoals bijvoorbeeld een brief aan het bestuur van stadsdeel Zuidoost die ik wilde overhandigen aan de balie van het stadsdeelkantoor en die niet geaccepteerd werd omdat de ontvangstbalie die vroeger wel brieven in ontvangst nam en daarvoor een ontvangstbevestiging afleverde, gesloten was, al enige tijd en blijvend. Via een bord werd verwezen naar de informatiebalie, die mij meedeelde dat zij die brief niet accepteerden, want dat zij geen ontvangstbevestiging mogen afleveren en dat de bezorging bij het bestuur zo mis zou kunnen gaan. Intussen staan achter de ontvangstbalie (die gesloten is) drie ambtenaren te discussiëren. Dat is absurd natuurlijk. De voorheen verleende dienstverlening wordt nu dus afgebouwd. Dat is geen teken van een toegankelijk bestuur.

Het gaat vaak over belangrijker kwesties, zoals het behoud van natuur en biodiversiteit in het NNN rond de Gaasperplas. Die dreigen wij in grote mate te verliezen in de herinrichtingsplannen van het bestuur. Daarvoor is dan wel een groot ‘participatietraject’ opgezet, maar van participatie was nauwelijks sprake. Zie ook dit bericht.

En ook in dit geval is er een gemeenschappelijke regeling bij betrokken, want recreatieschap Groengebied Amstelland is zo'n gemeenschappelijke regeling, en die is niet democratisch. De Raad van State waarschuwt al jaren voor overheden die zonder de nodige juridische en democratische onderbouwing besluiten nemen. Na twee uitspraken van de Raad van State zijn ook twee besluiten tot verlening van een omgevingsvergunning door het stadsdeelbestuur nietig verklaard. Zoals ik al schreef, dat is onbehoorlijk bestuur. 

Hoe reageert het bestuur hierop? Helemaal niet, dat glijdt als water van een eend van het bestuur af. Intussen gaat het bestuur op dezelfde leest verder, en is op weg om weer twee besluiten door de rechtspraak nietig te laten verklaren. Maar men probeert het gewoon weer. Dat is ook nog een schoffering van wetgeving en rechtspraak. Dat de Ombudsman zich zorgen maakt over gebrek aan behoorlijk bestuur is normaal. Maar ook het vertrouwen van de burger in bestuur en politiek dreigt daardoor nog verder te dalen.

clips 5457

Nieuwjaarstoespraak van mr. Arthur van Dijk, commissaris van Koning in de provincie Noord-Holland:

Vertrouwen van de bevolking in de overheid is een hoeksteen van ons politieke stelsel en democratie. Ondanks dat Nederlanders grosso modo vertrouwen in de overheid hebben, is het nodig dat aandacht aan het vertrouwen blijft worden besteed.

Vertrouwen van de bevolking in het eigen openbaar bestuur, dat is - zonder dat we dat misschien voldoende beseffen - een hoeksteen van het politieke bestel. Als het daaraan zou ontbreken, dan kun je als overheid alleen nog met repressie de boel bij elkaar houden. En dan is er dus feitelijk geen sprake meer van democratie.

Onderzoek laat zien dat Nederlanders grosso modo vertrouwen hebben in de overheid.
Maar er is wel enige aanleiding tot zorg. Het gaat bij vertrouwen in de overheid om een veelomvattend begrip. Waar hebben we het dan over?
Graag stip ik 3 elementen van ‘vertrouwen in de overheid’ aan. 3 elementen waarop dat vertrouwen zich richt.
In de eerste plaats kunnen mensen – heel fundamenteel – meer of minder vertrouwen hebben in de morele principes waarop het openbaar bestuur gestoeld is, en die bijvoorbeeld vervat zijn in de Grondwet, en die richtinggevend zijn voor wet- en regelgeving.
Daarnaast kunnen mensen - iets meer praktisch - vertrouwen hebben in het concrete werk van de overheid en in de procedures die daarbij gehanteerd worden. Dus in datgene wat de overheid in het beleid en de uitvoering van alledag op de mat legt.
In de derde plaats richt vertrouwen van mensen zich toch ook op de individuele vaandeldragers, de vertegenwoordigers van de overheid. Dus op ambtenaren, bestuurders en politici. Op de gezichten, de verpersoonlijkingen, van de verder abstracte overheid.
Deze 3 niveaus zijn met elkaar verweven. De morele grondslagen, de procedures, en de overheidsdienaren vormen 1 geheel.
Nu is het naar mijn waarneming zo dat er op elk van deze 3 niveaus wel wat speelt met betrekking tot vertrouwen.

Wanneer het gaat op de leidende morele principes van ons Nederlandse openbaar bestuur, dan is het beeld over het algemeen positief. Onze multiculturele samenleving leidt daarbij soms wel tot fricties. In het laatste Continu Onderzoek Burgerperspectieven van het Sociaal en Cultureel Planbureau werd de zorg over integratie bevestigd. Vrijwel iedereen onderschrijft het belang van integratie, van meedoen, maar er bestaat verschil van opvatting over wat die integratie precies zou moeten inhouden.

Op het tweede niveau, dat van het concrete beleid en de procedures, is de situatie toch wel wat zorgelijker.
Helaas is het zo dat onze overheid tegenwoordig niet altijd weet te bieden wat de bevolking wel terecht verwacht en van een overheid mag verwachten. Op onderdelen presteert de overheid onder de maat.
We moeten vaststellen dat de overheid een slag moet maken in het verbeteren van de kwaliteit van beleid en voorzieningen.
De overheid zal daartoe naar goede voorbeelden moeten blijven kijken, en ernaar moeten streven om de eigen kernwaarden van een dienstbaar bestuur te versterken.

Daar moet bovendien nog aan worden toegevoegd dat er op het derde niveau, dat van de individuen, ook een en ander speelt. Op het gedrag van mensen die werkzaam zijn in het openbaar bestuur, is wel eens wat aan te merken. Gelukkig gaat het om incidenten, waarbij ambtenaren soms de wet hebben overtreden, of politici moesten aftreden.
Voor wie werkt voor het algemeen belang en met belastinggeld, gelden hoge normen. Dan zit je in een glazen huis. Dan krijg je vertrouwen dat je niet mag beschamen. Daarvan dien je je dus bewust te zijn.

Omdat de burgemeester veel vertrouwen geniet, wordt er op hem of haar een groot beroep gedaan. De burgemeester krijgt van de wetgever steeds meer en vergaande bevoegdheden.
Uiteraard heeft dit invloed op het werk, de ureninzet, en op het beeld van de burgemeester als boegbeeld en verbinder. De bevoegdheden, de verwachtingen die daar al dan niet terecht het gevolg van zijn, en de druk om te handelen, zetten de burgemeester soms ook politiek in de schijnwerpers. Dat kan schadelijk zijn. Denk aan een aanklacht of een slechte pers. We moeten ervoor waken dat het moment bereikt wordt waarop het vertrouwen in de burgemeester afneemt.

Ambtelijke procedures kloppen niet, participatie is een wassen neus, en in de plaats van degelijk werk en onderzoek schrijven besturen zich met ondeugdelijke argumenten naar hun besluiten toe. Zolang procedures, controle en handhaving niet adequaat zijn zal het vertrouwen van burgers in de overheid steeds verder afnemen. Al jaren achter mekaar krijgen b&w van Amsterdam vanuit de provincie harde kritiek te verduren. En nog steeds blijft Amsterdam achter wat betreft adequate uitvoering van wetten en regels. Zo worden wetgeving en rechtspraak al te vaak genegeerd en wordt de democratische rechtsstaat verder ondermijnd.

Graag draag ik mijn steentje bij aan het informeren van mijn stadsgenoten, maar ik heb niet de indruk dat het bestuur van Zuidoost daar blij mee is. Kritiek, zelfs gefundeerde kritiek, wordt hier niet op prijs gesteld. Daarmee ondergraaft een bestuur zijn eigen bestaansrecht. Het algemene belang dient voorop te staan, niet de belangen van bedrijven of personen die meer dan hun deel van de taart willen.

Ik ben benieuwd hoe het bestuur van Zuidoost zal reageren op de brief die ik uiteindelijk dan maar via mail en aangetekend per post heb opgestuurd met mijn WOB-verzoek om de onderzoeken naar bodem en ecologie die in het Gaasperpark zijn uitgevoerd, boven water te krijgen. Die zijn van het grootste belang voor de evaluatie van de evenementen in ons natuurgebied. Als festivals schade toebrengen aan de bodem, de fauna en flora, de biodiversiteit en ongewenste geluidsoverlast veroorzaken in de hele omgeving dan moeten die festivals maar verkassen naar de grote zalen die Zuidoost rijk is.

Desastreuze plannen Zuidoost

Dat het Parool de taak van De Echo als propagandabord van de gemeente nu helemaal heeft overgenomen blijkt uit de tendentieuze berichtgeving over het Gaasperpark die rechtsstreeks uit de pen geklommen lijkt van natuuronvriendelijke bestuurders, in Zuidoost waar het bestuur enkel bestaat uit ambtenaren zonder enige bestuurlijke bevoegdheid en wat erger is zonder enige visie of respect voor natuur en milieu. Aan de touwtjes trekken burgemeester en wethouders van Amsterdam die omgevingsvergunningen verlenen (gemandateerd aan de horige ambtenaren van de stadsdelen) voor festivals waarbij bezwaren volkomen genegeerd worden en na hoorzittingen het bestuur voor de zoveelste keer weigert om een besluit hierover bekend te maken. Onbehoorlijk bestuur, en dat van een groenlinkse burgemeester en een ‘groene en democratische’ coalitie en in Zuidoost van ook een kongsi van PvdA, SP en GroenLinks.

5560-ams-toekomst gaasperplas-t wrt

Over de plannen van deze ambtenaren heb ik het al eerder gehad. 

"De Gein3dorper (herfst 2019) schreef een tijdje geleden (sarcastisch of zogezegd ‘gezagsgetrouw’, dat is mij nog niet duidelijk): “Bedenk dat de hoofdbeslissingen al zijn genomen en dat het nu gaat om reacties op de voorgestelde wijze van concretisering en uitvoering. De mogelijkheden voor aanpassingen zijn beperkt.”
Met andere woorden: het hele participatietraject is een wassen neus, volksverlakkerij of hoe u het ook wil uitdrukken. Het participatietraject is opgezet om te voldoen aan de regels die eisen dat er participatie plaats vindt, maar alles was en is erop gericht om de oude plannen van afbraak van natuur en biodiversiteit ten gunste van festivals, barbecues en ander luidruchtig en vervuilend tuig. Het komt er gewoon op neer dat de huidige ‘groene en democratische’ coalitie op de oude neoliberale manier het groen en de democratie de grond in stampen. Het Amsterdamse beleid schaft in feite het hele NatuurNetwerk Nederland in Amsterdam af.

Parool: "Tientallen jaren van minimaal onderhoud maakten van het Gaasperpark een verwilderd en verslonsd groengebied. Er zijn nu ambitieuze plannen om het voormalige Floriadeterrein op te knappen

Er ligt nu een ambitieus plan op tafel om het vroegere Floriadeterrein een grote opknapbeurt te geven. De besluitvorming daarover moet dit jaar worden afgerond, zodat de werkzaamheden in 2021 kunnen beginnen. Om te laten zien dat het menens is, heeft het stadsbestuur ruim 4 miljoen euro beschikbaar gesteld.

Museum, paviljoen en zwemplekken
Dat geld is maar een beginnetje, vertelt stadsdeelbestuurder Jakob Wedemeijer tijdens een wandeling door het park. “Alles bij elkaar hebben we waarschijnlijk 13 miljoen euro nodig. We beginnen met het geld dat er nu is.”

De komende jaren zal worden gezocht naar de ontbrekende miljoenen, vult Olga Appelman aan, die als gemeentelijk ontwerper haar handtekening zette onder de plannen die het gebied weer aantrekkelijk en toegankelijk moeten maken.”

De opknapbeurt valt uiteen in twee doelen: verbetering van de recreatieve functie en versterking van de natuur. In het eerste hoofdstuk passen onder meer een nieuw fietspad rondom de plas, de komst van twee nieuwe zwemplekken en aangewezen velden voor de barbecue. Met name in de zomer strijken in de weekeinden honderden liefhebbers neer in het park. Daar komen ook steeds meer bbq-vluchtelingen bij uit die delen van de stad waar het kookstel in de ban is gedaan.

De natuur krijgt haar eigen plek in het park. De plannen gaan uit van een recreatief deel, waar veel kan, en een natuurlijk deel, waar weinig kan. Appelman: “De biodiversiteit in het gebied is opmerkelijk gering. Dat heeft ook met het onderhoud maken. De watergangen bij voorbeeld zijn sinds de Floriade niet of nauwelijks gebaggerd. Ze liggen elke herfst weer vol met blad, waardoor het waterleven geen kans krijgt. Dat staat ook op onze to-dolijst.”

Beschermde planten komen in het park niet meer voor.

In maart gaat het toekomstplan terug naar de Stopera voor de laatste klap.”

rietkraag

Inderdaad, in maart krijgt het park de eerste nekslag te verwerken. Zoals dat bij onze media gebruikelijk is, geen woord over het NNN, de status van natuurgebied die de hele omgeving van de Gaasperplas heeft. ‘De natuur krijgt haar eigen plek in het park’ schrijft men. Dat geeft al zonder enige twijfel aan dat er natuur zal verdwijnen. Want bijna het hele park was al natuur. Rietkragen zullen moeten wijken voor zwemstoepen.

Een van de projectleiders van het participatietraject had in een van de ‘participatie’bijeenkomsten beweerd dat er in het Gaasperpark geen rietkragen waren. Zoveel gebrek aan kennis en inzicht bestond er bij de projectgroep. Het doel was: het project doordrammen en kritiek de kop indrukken. Tot twee keer toe ben ikzelf in de klankbordgroep die het traject moest beoordelen en door de opdrachtgever zeer brutaal tot de orde geroepen want sommige dingen mochten niet te berde gebracht worden. Een daarvan waren de festivals, die al een groot beslag leggen op het park, op de bodem en op de overlast in dit natuurgebied.

Nooit heeft men het over de schade die festival hebben aangericht in het park. Hoe zou het toch komen dat de paden ‘verbrokkeld’ zijn? Dat komt niet van de wandelaars en de hondjes, maar enkel en alleen van het zware vrachtverkeer voor festivals.

clips 5452

Bijen in elf Amsterdamse stadsparken

Dat onze ambtenaren en bestuurders geen idee hebben van of geen respect hebben voor wat er in onze natuur te vinden is blijkt nu duidelijk. Er is net een ecologisch rapport verschenen over bijen in Amsterdamse parken, nota bene in opdracht van de gemeente, waar instaat dat het Gaasperpark na de Oeverlanden de meeste soorten bijen heeft. Dat kan alleen maar minder worden na zo’n drastische herinrichting.

En waarom zouden beschermde planten in het park niet meer voorkomen? Die zijn er nog steeds en het is tegenwoordig zaak om niet aan de grote klok te hangen waar die groeien. Ten behoeve van festivals worden orchideeën en beschermde planten zonder vergunning gemaaid. Dat ambtenaren en bestuurders zoiets durven te zeggen geeft hun minachting aan voor de omwonenden die wel beter weten, en is een teken van hun zelfgekozen ‘onwetendheid’ of gebrek aan integriteit.

Als beschermde planten in het park niet meer voorkomen dan is dat het gevolg van slecht natuurbeheer door GGA en vooral van de festivals die met het zware dieselverkeer de stikstofuitstoot in het park drastisch verhogen waardoor beschermde planten verdwijnen. Te veel stikstof is slecht voor planten die leven op een voedselarme grond. Als deze planten verdwijnen, kan dat ook slecht zijn voor de dieren die in dat gebied leven. Daarnaast leidt stikstof tot verzuring van de bodem.
Festivals en reuring in het park vernielen beschermde planten en biodiversiteit. Festivals mochten tijdens het participatietraject niet behandeld worden, die stonden buiten betwisting.
Het huidige evenementenbeleid is dus schuldig aan vernietiging van natuur en biodiversiteit. Vernieling van natuur is een bewuste keuze van de huidige coalitie.

We hebben gezien hoe de barbecues de weiden en het parkmeubilair hebben vernield en vervuild. Dat wordt in de toekomst dus nog erger, want de ‘bbq-vluchtelingen’ – het woord alleen al is een aanfluiting – moeten volgens het bestuur meer plek krijgen. Dat heeft niets met natuur te maken, maar met vernieling van natuur. De status van natuurgebied wordt dus volledig aan het park ontnomen. Ergens mag nog wat ‘natuur’ blijven. Hoe grootmoedig toch.

Er moeten ook meer ‘zichtlijnen’ komen. Dat is waarschijnlijk bedoeld voor potloodventers. Meer commercie en meer reuring die niets met natuur te maken hebben betekent meer criminaliteit. Komt daar dan nog de verdichting van bewoning bij dan heb je een blauwdruk voor een heuse metropool met rassenrellen en ander ongevoeg. Ja, er is kennelijk goed nagedacht over de plannen ... door ambtenaren zonder enige visie op samenleving of milieu.

Eigenlijk moet u het zo zien: b&w zien Zuidoost als de vuilnisbak van Amsterdam en dat willen ze zo definitief houden en bevorderen. De parken in Amsterdam moeten verschoond blijven van barbecues en vervuiling, maar in Zuidoost moet dat wel kunnen. Ze denken er waarschijnlijk bij ‘het is daar toch al een zooitje, ze verdienen niet beter.’
Stadsparken moeten ontzien worden, maar natuurgebieden zijn er om platgetrapt te worden. Dat is de mentaliteit van een coalitie die zich volkomen los van de wereld heeft geplaatst. Klimaatverandering? Nooit van gehoord! Biodiversiteit? Zou verboden moeten worden! Onze bestuurders moeten zich diep en diep schamen.

De verantwoordelijke bestuurder, J. Wedemeijer van de SP, zit ook in het bestuur van Groengebied Amstelland, dus hij is in feite verantwoordelijk voor de afbraak van de natuur en de biodiversiteit in het park en het de facto afschaffen van het NNN. Wat men bedoelt met ‘versterking van de natuur’ is mij geheel onduidelijk en is nergens in de plannen vastgelegd. Men heeft het zelfs over meer natuur, maar ik zie in de plannen enkel kappen en rooien van bomen en struiken, maaien van rietkragen en verkleining van het areaal voor fauna en flora.

Wedemeijer zoekt nog naar meer geld, denkt zelfs aan een bedrag van nog eens 13 miljoen. En dat gaat allemaal naar infrastructuur, aanleg van stroom, riolering, nieuwe brede paden, verleggen van paden, waaronder de Electric freeway naar Almere, het doorgaand fietspad van Zuidoost naar Almere.
In het propagandafilmpje van de gemeente wordt met nadruk gezegd dat er geen horeca is. Tja, dat is toch vanzelfsprekend in een natuurgebied! Het is geen winkelcentrum. Dat maakt al duidelijk waar het om gaat, commercie en reuring. En er mag hier en daar nog een boompje blijven, om tegen te plassen bijvoorbeeld, of als brandhout voor de barbecues.

Ik heb mijn standpunten in de klankbordgroep duidelijk gemaakt, en die zijn op geen enkele manier in de plannen verwerkt. Mijn naam staat vermeld in het Toekomstplan Gaasperplas en verder, maar ik sta in geen geval achter deze plannen, en dat geldt ook voor veel andere mensen die hebben deelgenomen aan de besprekingen. Dit participatietraject was een stuitend voorbeeld van volksverlakkerij en heeft als enige bedoeling om van het NatuurNetwerk een commercieel recreatiegebied te maken vooral bedoeld voor de natuuronvriendelijke recreant.

Dit participatietraject was een aansporing aan de bewoners van Zuidoost om bestaande regelgeving en vooral de Provinciale ruimtelijke verordering waarin het NNN geregeld wordt, te negeren en dient voor burgemeester en wethouders enkel ter ondermijning van het NNN. U wordt als bewoner van Zuidoost door het bestuur misleid, onder druk gezet en gechanteerd en/of gepaaid om dure plannen te verwezenlijken die van een natuurgebied een pretpark moeten maken voor de onderbuik van Amsterdam die de natuur ziet als gebruiksgroen om te vreten en lawaai te maken.

Ben ik te luid genoeg?

zu-laut-genug

Ik raad iedereen aan om het Toekomstplan grondig te lezen, uw commentaar en kritiek op te schrijven en door te sturen aan de bestuurscommissie (die in tegenstelling tot het bestuur van Zuidoost wel degelijk een eigen mening en visie kan en mag hebben), en aan de gemeenteraad. Dit toekomstplan mag geen toekomst worden, het is een groene en democratische aanfluiting.

Vogels vrij

ransuil

Petitie: "Roofvogels en uilen horen niet in een kooi of volières en zouden niet op commando “kunstjes” moeten doen om toeschouwers te vermaken. Het spreekwoord “zo vrij als een vogel” zou naar onze mening ook voor roofvogels en uilen moeten gelden.”

Onderteken deze petitie hier.

Natuurbescherming

Natuurbescherming is een globale aangelegenheid. Als we zien hoe groot de schade is die aangericht wordt door klimaatverandering in Australië, waar al een aantal mensen in de branden zijn gebleven en al bijna 500 miljoen dieren door bosbranden in Australië zijn omgekomen, dan kunnen we niet anders dan toegeven dat elke aantasting van onze natuur een criminele daad is en als zodanig ook bestraft zou moeten worden. In Jakarta weer overstromingen die levens gekost hebben. Nederland werkt met Indonesië samen voor de bescherming van havens en kustgebieden. De klimaatcrisis bedreigt nu ook de mens.

In de vorige eeuw waren al mensen bezig met het behoud van de natuur. Heimans en Thijsse waren al vroeg bezig met het onderwijzen over en beschermen van onze natuur. Een van de grote natuurbeschermers in voormalig Nederlands Indië was Andries Hoogerwerf. De populatie van de Javaanse Neushoorns die zich aanvankelijk uitstrekte van Maleisië en Vietnam tot Indonesië, is zo drastisch gedaald, vooral door de jacht, dat deze soort nu nog enkel te vinden is op het schiereiland Ujung Kulon. Volgens recente berichten is het aantal Javaanse Neushoorns met vier kalfjes toegenomen tot 72 dieren. Maar hun voortbestaan wordt nog steeds bedreigd.
Zie hieronder een film met de opnamen van Andries Hoogerwerf in het natuurreservaat Ujung Kulon op Java, gemaakt in de eerste helft van de jaren 1950. Vooraf een kleine introductie met satellietbeelden van het gebied.

2020 het jaar van de klokkeluiders?

NRC: "‘Ik heb rapporten herschreven. En daarna dwong je onderzoekers een handtekening eronder te zetten’

Natuurherstel, stikstofreductie én groei voor landbouw en industrie. Het Programma Aanpak Stikstof (PAS) kreeg het allemaal voor elkaar – op papier althans. Want het ministerie van LNV liet in 2015 ecologen hun analyses aanpassen.Dat het woord ‘natuur’ wegvalt uit de naam van het ministerie is een aanwijzing dat dit niet de eerste prioriteit is van het nieuwe kabinet-Rutte. Nederland is jarenlang een voorloper in het Europese natuurbeleid geweest, maar met het aantreden van Bleker verandert de toon.

De staatssecretaris bezuinigt zo’n 60 procent op het natuurbeleid. Hij maakt provincies duidelijk dat het gedaan is met rijkssubsidies voor de aankoop van grond om natuurgebieden met elkaar te verbinden. De op 700.000 hectare ontworpen grote ecologische hoofdstructuur moet in de plannen van Bleker terug naar 600.000 hectare.

De beleidswijzigingen komen niet alleen door de economische crisis en het bijbehorende bezuinigingsbeleid van het kabinet, laat Bleker later in Trouw optekenen. „Als ik geen bezuinigingsopdracht had gehad, was ik met dezelfde voorstellen gekomen. Het werd tijd.”

Wetenschappers van Wageningen Universiteit concluderen later kritisch in een studie naar het beleid van de staatssecretaris: „De bodem onder het ‘sociale contract’ dat het natuurbeleid in Nederland kenmerkte, en waarvan veel natuurbeheerders dachten dat het zo stabiel was, werd binnen een paar maanden weggeslagen.”

Het ministerie en de boeren worden het eens. De landbouw belooft zich in te spannen om 10 kiloton stikstof minder te produceren in 2030. In ruil daarvoor mogen de boeren vast 5,6 kiloton extra uitstoten; per saldo wordt de reductie dan 4.400 ton.

Bleker maakt de formalisering van de afspraken als staatssecretaris niet meer mee. Het kabinet-Rutte valt in het voorjaar van 2012, en het PAS-dossier belandt op het bureau van Sharon Dijksma. Op 18 april 2014 sluit zij een overeenkomst dat 56 procent van de ‘ontwikkelruimte’ die door het PAS beschikbaar komt, mag worden ingevuld door de landbouw.

Het akkoord valt slecht bij Natuurmonumenten, dat protesteert tegen deze „hypotheek op de toekomst”
Toch zal ook de natuurorganisatie zich uiteindelijk achter het PAS scharen. Al is dat vanwege een andere reden. De provincies sluiten een pact met het Rijk, waardoor ze jaarlijks 200 miljoen euro krijgen voor natuur.

„De natuurorganisaties zijn erin geluisd”, zegt een ambtenaar die indertijd op Economische Zaken werkte. „Het was een manier om ze de mond te snoeren. Ze zijn met een beroep op ‘fatsoen’ en ‘het poldermodel’ het complot ingetrokken.”

Druk op ecologen voelbaar

NRC sprak met dertien ecologen en bijna unaniem vertellen ze hoe ze de druk voelden om te concluderen dat maatregelen uit het PAS voor alle Natura 2000-gebieden haalbaar zouden zijn. „Terwijl dat helemaal niet kan. Je kunt nooit met 100 procent zekerheid zeggen dat voor zoveel gebieden de maatregelen tot het gewenste herstel leiden”, zegt een van hen.

Weer een andere ecoloog kreeg een ambtenaar van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie aan de lijn toen hij schreef dat hij de effectiviteit van een maatregel betwijfelde. „Toen ben ik overruled.” Een oud-medewerker van het ministerie bevestigt: „Ik heb geregeld rapporten herschreven. Of je gooide er een onhandige grafiek uit. En daarna dwong je de onderzoekers een handtekening eronder te zetten.”

Bij de directie van Staatsbosbeheer melden zich medewerkers van de ecologische afdeling. Een medewerker: „Wij zeiden: we maken op deze manier groei van landbouw en industrie mogelijk. Daar willen we niet aan meewerken.”

Erg moeilijk doet de Kamer niet meer. Daarvoor duurt de stikstofcrisis al te lang. Ook helpt het dat het PAS uit de koker komt van CDA en PvdA, waarvan de een in de oppositie zit en de ander in de coalitie. De Partij voor de Dieren is kritisch. Kamerlid Esther Ouwehand hint erop dat het PAS zal sneuvelen bij de Raad van State. „Dat voorspel ik u.” Dijksma deelt Ouwehands „bezwaren over de juridische houdbaarheid niet”.

Terug bij af

Ruim vier jaar later, op 29 mei 2019, komt de voorspelling van Ouwehand uit. De Raad van State maakt een einde aan het PAS.

De provincies kregen miljoenen om te besteden aan ‘natuur’. Maar dat lijkt uit te draaien op het opkopen van grond om te dienen als recreatiegebieden, zeg maar festivalterreinen
In Amsterdam zit mevr. Dijksma als wethouder verkeer, water en luchtkwaliteit in de ‘groene en democratische’ coalitie.
Ook in Amsterdam is er tenminste één stadsecoloog die maar al te graag zijn handtekening zet onder een goedkeuringsmailtje aan het bestuur van stadsdeel Zuidoost voor het verlenen van een omgevingsvergunning voor Amsterdam Open Air, een festival dat al jaren in de broedtijd plaatsvindt.
Onbehoorlijk bestuur doordringt onze ‘uitvoerende macht’ tot op het bot; van ‘uitvoerend’ is weinig sprake meer, eerder van plaatsvervangende wetgevende en rechterlijke macht. Burgemeester Halsema wil geen wetgevende macht boven haar, zij zoekt haar heil in een ‘bezield verbond’ met de Amsterdammers, waarmee zij bedoelt ‘ondernemers’, bij voorkeur ‘festivalondernemers’.

Ik hoop dat 2020 het jaar wordt van de klokkeluiders.

© Natuurbescherming ZO 2015